in English soon
Στις 20 Νοεμβρίου το αγόρι μου συμπλήρωσε τους 19 μήνες ...Μεγαλώνει τόσο γρήγορα...Επαναλαμβάνομαι το ξέρω, όμως εξακολουθώ να μην το πιστεύω ότι αυτό το τέλειο αγόρι είναι δικό μου!! Ευτυχώς πήγαμε και στην παιδίατρο για εμβόλιο και επιτέλους τον ζύγισα και τον μέτρησα κανονικά και όχι με το μάτι..χαχα...
Το αγαπημένο του παραμύθι είναι "Τα 3 γουρουνάκια". Το τριγυρνάει αγκαλιά σε όλο το σπίτι και το του διαβάζουμε άπειρες φορές. Την πρώτη φορά είναι ολόκληρο..σε κάθε επόμενη κόβουμε κι απο λίγο και η τελευταία σε 5 προτάσεις..χαχα...Τρελαίνομαι όταν κάνει το λύκο που φυσάει...
Τα παιχνίδια του είναι απλωμένα σε όλο το σπίτι. Τα πηγαίνει από δωμάτιο σε δωμάτιο, τα σέρνει, τα κουβαλάει...Κυρίως στο σαλόνι και την κουζίνα δηλαδή...αλλά καμιά φορά και στην κρεββατοκάμαρα ή στην κουζίνα...Τα απλώνει όλα στο πάτωμα και παίζει...
Παίζει πολύ...με τα αυτοκίνητα, με τα σχήματα, με τα ποτηράκια που τα στοιβάζεις...Τρελαίνεται να παίζει στην κουζίνα της ξαδέρφης του με όλα τα πιατάκια και τα κουταλάκια και τα ψεύτικα φαγητά.Του αρέσει να σε ταΐζει και να σου δίνει νερό με τα ψεύτικα κουζινικά... Απλώνει τα πιάτα και τα κουτάλια του σε όλο το σαλόνι και μαγειρεύει.. Και ξανά αναρωτιέμαι...μήπως θα μου γίνει σεφ;;;
Έκανα και μερικές προσπάθειες με τα παζλ...αλλά δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία...Κι ήταν και με το Μίκυ που τρελαίνεται..(πονηρή μαμά..χεχε). Μόνη μου τα έκανα, μόνη μου το διασκέδαζα..Ίσως δοκιμάσουμε λιγάκι αργότερα..
Δεν θέλει με τίποτα να φοράει...κάλτσες. Τις τραβάει και τις βγάζει....και μετά προσπαθεί να τις ξαναβάλει πατώντας τις πάνω στα δαχτυλάκια του (χμμμ δεν μπαίνουν έτσι απλά αγόρι μου..χαχα..) Ούτε και στα παπούτσια έχει ιδιαίτερη εκτίμηση πάντως. Με το ζόρι τα βάζουμε..Τουλάχιστον φοράει τα καλτσοπαντοφλάκια του..με το Μίκυ βεβαίως βεβαίως..
Με το καρότσι του έχει αποκτήσει μια σχέση μίσους...Και μόνο που βλέπει να το ανοίγω ή να ετοιμάζομαι να το βγάλω αρχίζει τις φωνές...Για να καθίσει ούτε συζήτηση...Συνήθως δεν περνάει το δικό του αλλά καμιά φορά υποκύπτω.. όπως σήμερα που δεν είχα να κουβαλήσω πολλά πράγματα και τελικά τον πήρα από το χέρι και περπατήσαμε μαζί μέχρι το φούρνο..Τις περισσότερες φορές τον μεταφέρω με το sling. Κι εγώ βολεύομαι γιατί μπορώ να πάω σε τράπεζες και να κυκλοφορώ πιό άνετα κι εκείνος είναι ψηλά και αγναντεύει.Και το κυριότερο είναι στην αγκαλιά της μαμάς !!!
Λέει όλο το ονοματεπώνυμό του...Οκ δηλαδή προσπαθεί να πει το επίθετο αλλά είναι μεγάλο...Οπότε λέει κάτι τέτοιο: Νικόλας Απουλότος....χαχα..Ο Αντώνης τον έχει μάθει να λέει οτι είναι και τσάκαλος οπότε το λέει ολόκληρο σαν ποίημα: Νικόλας Απουλότος τσάκαλος...χαχα !!
Το καλύτερό του είναι..η ΣΟΚΟΛΑΤΑ...οκ είναι της μάνας του παιδί...Από τότε που την ανακάλυψε, αν τυχόν δει μέσα στο σπίτι τη ζητάει κατευθείαν ο γλυκαντζούλης μου.. "κολάτα κολάτα" μέχρι να μη μείνει ούτε μπουκίτσα...Λερώνοντας φυσικά και ότι φοράει.. Πρέπει να τις κρύβουμε τώρα...χαχα
Τώρα τελευταία κοιμάται μετά τις 11...Ελπίζω να το αλλάξουμε γιατί δεν αντέχω η έρμη μάνα..Τι καλά κοιμόταν στις 8 και στις 9...Τώρα με το ζόρι...Το μάτι γαρίδα..Αν γυρίσει κι ο Αντώνης εκείνη την ώρα και τον προλάβει ξύπνιο...κάνει άλλη μια ώρα να κοιμηθεί τουλάχιστον...Το μόνο καλό είναι οτι ξυπνάει στις 10. Το κακό είναι οτι ξυπνάω κι εγώ μαζί του και δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα..
Μιλάει πολύ...Σε όλους και σε όλα...Στα παιχνίδια του, μόνος του, σε μας...Χαιρετάει, ζητάει, φωνάζει..Παίρνει το τηλέφωνο και απαντάει: Ναι, Νικόλας....Το στόμα του ..ροδάνι πάει..Μου φαίνεται περίεργο ένα τόσο δα ανθρωπάκι να λέει τόσα πολλά..
Με το θέμα της τουαλέτας, επανέρχεται σιγά σιγά...Όχι τόσο καλά όσο αρχίσαμε αλλά δεν τον πιέζω ούτε τον μαλώνω..Άλλωστε είναι ακόμα μικρός..Το κάνουμε σαν παιχνίδι για να μην φοβηθεί...με πολλά μπράβο και ζήτωωωω !!!
Ακόμα έχει πιπίλες...Έλεγα να τις έκοβε σιγά σιγά αλλά ακόμα τις θέλει..Στον ύπνο απαραιτήτως...Κι όταν νευριάζει ή στεναχωρεθεί κατευθείαν θα φωνάξει και θα ψάξει την "παπίλα" του. Προς το παρόν προσπαθώ να τις εξαφανίζω τη μέρα και να του δίνω μόνο για να κοιμηθεί. Συνήθως αν δεν τις δει δεν θα τις ψάξει..Αν εντοπίσει όμως καμία ..τσουπ.. κατευθείαν στο στόμα..Δεν βιάζομαι...έχει καιρό να το κόψει..
Τρώει περισσότερο μόνος του τώρα...Ακόμα και τα φρούτα, που του τα έδινα λιωμένα μέχρι πρόσφατα για να τρώει περισσότερα...Τώρα κάθεται στον καναπέ και τρώει τη μπανάνα του ΜΟΝΟΣ του..Του δίνω δημητριακά (χωρίς το γάλα εννοείται) σε μπωλάκι ή το τοστ του σε κομματάκια και τρωει.. Αυτό που του άρεσε τώρα τελευταία είναι η καπνιστή γαλοπούλα..Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι σε finger food για να του δίνω τα απογεύματα ή για κολατσιό και που να το τρώει κιόλας...(η ανάρτηση των κοριτσιών θα βοηθήσει πιστεύω).Για να μάθει σιγά σιγά να τρώει από το πιάτο του με τα χέρια και μετά να περάσουμε σε πηρούνι ή κουτάλι..
Ο Μίκυ εξακολουθεί να είναι η αδυναμία του..Πλέον ξέρει όλους τους ήρωες και τους φωνάζει με τα ονόματά τους. Τους χαιρετάει κιόλας..."Γεια σου Μικυ, γεια σου Πλούτο" "Μίκυ, έλα δω"....Αυτό το τελευταίο το χρησιμοποιεί όταν θέλει να του βάλω Μίκυ στην τηλεόραση. Τον ρωτάω αν θέλει να φωνάξουμε το Μίκυ και αυτή είναι η απάντηση... χαχα!!
Η αγαπημένη του λέξη είναι: ΑΤΟ. Την ακούμε εκατό φορές τη μέρα. Όταν θέλει κάτι και δεν ξέρει τη λέξη, δείχνει με το χέρι του και ζητάει: "Ατό μαμά ατό!!!" Ατοοοοοοοοοοοοο!!! Τι πλάκα που έχει...
Τρελαίνεται να κρύβεται στις κουρτίνες...Το φοβάμαι λίγο και δεν τον αφήνω μήπως τυλιχτεί και τρέχουμε..αλλά εκείνος όλο εκεί πάει...Περνάει μέσα από τις πτυχές και απο κάτω, τη γυρνάει γύρω γύρω,την τραβάει, κουκουλώνεται και περιμένει ακίνητος να ψάξεις να τον βρεις!!
Ψυχούλα μου όμορφη, ζωή μου, λατρεία μου...Άλλος ένας υπέροχος μήνας πέρασε...Για να δούμε τι εκπλήξεις θα έχεις για μας τον επόμενο μήνα...
...μα ίδιος ο μπαμπάς του...!!!
Στις 20 Νοεμβρίου το αγόρι μου συμπλήρωσε τους 19 μήνες ...Μεγαλώνει τόσο γρήγορα...Επαναλαμβάνομαι το ξέρω, όμως εξακολουθώ να μην το πιστεύω ότι αυτό το τέλειο αγόρι είναι δικό μου!! Ευτυχώς πήγαμε και στην παιδίατρο για εμβόλιο και επιτέλους τον ζύγισα και τον μέτρησα κανονικά και όχι με το μάτι..χαχα...
- Μήνας: 19ος
- Βάρος :11κιλά..
- Ύψος: 83,2 εκ.
Το αγαπημένο του παραμύθι είναι "Τα 3 γουρουνάκια". Το τριγυρνάει αγκαλιά σε όλο το σπίτι και το του διαβάζουμε άπειρες φορές. Την πρώτη φορά είναι ολόκληρο..σε κάθε επόμενη κόβουμε κι απο λίγο και η τελευταία σε 5 προτάσεις..χαχα...Τρελαίνομαι όταν κάνει το λύκο που φυσάει...
Τα παιχνίδια του είναι απλωμένα σε όλο το σπίτι. Τα πηγαίνει από δωμάτιο σε δωμάτιο, τα σέρνει, τα κουβαλάει...Κυρίως στο σαλόνι και την κουζίνα δηλαδή...αλλά καμιά φορά και στην κρεββατοκάμαρα ή στην κουζίνα...Τα απλώνει όλα στο πάτωμα και παίζει...
...αλλά στη ζαβολιά πήρε από μένα...
Παίζει πολύ...με τα αυτοκίνητα, με τα σχήματα, με τα ποτηράκια που τα στοιβάζεις...Τρελαίνεται να παίζει στην κουζίνα της ξαδέρφης του με όλα τα πιατάκια και τα κουταλάκια και τα ψεύτικα φαγητά.Του αρέσει να σε ταΐζει και να σου δίνει νερό με τα ψεύτικα κουζινικά... Απλώνει τα πιάτα και τα κουτάλια του σε όλο το σαλόνι και μαγειρεύει.. Και ξανά αναρωτιέμαι...μήπως θα μου γίνει σεφ;;;
Έκανα και μερικές προσπάθειες με τα παζλ...αλλά δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία...Κι ήταν και με το Μίκυ που τρελαίνεται..(πονηρή μαμά..χεχε). Μόνη μου τα έκανα, μόνη μου το διασκέδαζα..Ίσως δοκιμάσουμε λιγάκι αργότερα..
Δεν θέλει με τίποτα να φοράει...κάλτσες. Τις τραβάει και τις βγάζει....και μετά προσπαθεί να τις ξαναβάλει πατώντας τις πάνω στα δαχτυλάκια του (χμμμ δεν μπαίνουν έτσι απλά αγόρι μου..χαχα..) Ούτε και στα παπούτσια έχει ιδιαίτερη εκτίμηση πάντως. Με το ζόρι τα βάζουμε..Τουλάχιστον φοράει τα καλτσοπαντοφλάκια του..με το Μίκυ βεβαίως βεβαίως..
Με το καρότσι του έχει αποκτήσει μια σχέση μίσους...Και μόνο που βλέπει να το ανοίγω ή να ετοιμάζομαι να το βγάλω αρχίζει τις φωνές...Για να καθίσει ούτε συζήτηση...Συνήθως δεν περνάει το δικό του αλλά καμιά φορά υποκύπτω.. όπως σήμερα που δεν είχα να κουβαλήσω πολλά πράγματα και τελικά τον πήρα από το χέρι και περπατήσαμε μαζί μέχρι το φούρνο..Τις περισσότερες φορές τον μεταφέρω με το sling. Κι εγώ βολεύομαι γιατί μπορώ να πάω σε τράπεζες και να κυκλοφορώ πιό άνετα κι εκείνος είναι ψηλά και αγναντεύει.Και το κυριότερο είναι στην αγκαλιά της μαμάς !!!
Λέει όλο το ονοματεπώνυμό του...Οκ δηλαδή προσπαθεί να πει το επίθετο αλλά είναι μεγάλο...Οπότε λέει κάτι τέτοιο: Νικόλας Απουλότος....χαχα..Ο Αντώνης τον έχει μάθει να λέει οτι είναι και τσάκαλος οπότε το λέει ολόκληρο σαν ποίημα: Νικόλας Απουλότος τσάκαλος...χαχα !!
Το καλύτερό του είναι..η ΣΟΚΟΛΑΤΑ...οκ είναι της μάνας του παιδί...Από τότε που την ανακάλυψε, αν τυχόν δει μέσα στο σπίτι τη ζητάει κατευθείαν ο γλυκαντζούλης μου.. "κολάτα κολάτα" μέχρι να μη μείνει ούτε μπουκίτσα...Λερώνοντας φυσικά και ότι φοράει.. Πρέπει να τις κρύβουμε τώρα...χαχα
Τώρα τελευταία κοιμάται μετά τις 11...Ελπίζω να το αλλάξουμε γιατί δεν αντέχω η έρμη μάνα..Τι καλά κοιμόταν στις 8 και στις 9...Τώρα με το ζόρι...Το μάτι γαρίδα..Αν γυρίσει κι ο Αντώνης εκείνη την ώρα και τον προλάβει ξύπνιο...κάνει άλλη μια ώρα να κοιμηθεί τουλάχιστον...Το μόνο καλό είναι οτι ξυπνάει στις 10. Το κακό είναι οτι ξυπνάω κι εγώ μαζί του και δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα..
Μιλάει πολύ...Σε όλους και σε όλα...Στα παιχνίδια του, μόνος του, σε μας...Χαιρετάει, ζητάει, φωνάζει..Παίρνει το τηλέφωνο και απαντάει: Ναι, Νικόλας....Το στόμα του ..ροδάνι πάει..Μου φαίνεται περίεργο ένα τόσο δα ανθρωπάκι να λέει τόσα πολλά..
Με το θέμα της τουαλέτας, επανέρχεται σιγά σιγά...Όχι τόσο καλά όσο αρχίσαμε αλλά δεν τον πιέζω ούτε τον μαλώνω..Άλλωστε είναι ακόμα μικρός..Το κάνουμε σαν παιχνίδι για να μην φοβηθεί...με πολλά μπράβο και ζήτωωωω !!!
Ακόμα έχει πιπίλες...Έλεγα να τις έκοβε σιγά σιγά αλλά ακόμα τις θέλει..Στον ύπνο απαραιτήτως...Κι όταν νευριάζει ή στεναχωρεθεί κατευθείαν θα φωνάξει και θα ψάξει την "παπίλα" του. Προς το παρόν προσπαθώ να τις εξαφανίζω τη μέρα και να του δίνω μόνο για να κοιμηθεί. Συνήθως αν δεν τις δει δεν θα τις ψάξει..Αν εντοπίσει όμως καμία ..τσουπ.. κατευθείαν στο στόμα..Δεν βιάζομαι...έχει καιρό να το κόψει..
Τρώει περισσότερο μόνος του τώρα...Ακόμα και τα φρούτα, που του τα έδινα λιωμένα μέχρι πρόσφατα για να τρώει περισσότερα...Τώρα κάθεται στον καναπέ και τρώει τη μπανάνα του ΜΟΝΟΣ του..Του δίνω δημητριακά (χωρίς το γάλα εννοείται) σε μπωλάκι ή το τοστ του σε κομματάκια και τρωει.. Αυτό που του άρεσε τώρα τελευταία είναι η καπνιστή γαλοπούλα..Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι σε finger food για να του δίνω τα απογεύματα ή για κολατσιό και που να το τρώει κιόλας...(η ανάρτηση των κοριτσιών θα βοηθήσει πιστεύω).Για να μάθει σιγά σιγά να τρώει από το πιάτο του με τα χέρια και μετά να περάσουμε σε πηρούνι ή κουτάλι..
Ο Μίκυ εξακολουθεί να είναι η αδυναμία του..Πλέον ξέρει όλους τους ήρωες και τους φωνάζει με τα ονόματά τους. Τους χαιρετάει κιόλας..."Γεια σου Μικυ, γεια σου Πλούτο" "Μίκυ, έλα δω"....Αυτό το τελευταίο το χρησιμοποιεί όταν θέλει να του βάλω Μίκυ στην τηλεόραση. Τον ρωτάω αν θέλει να φωνάξουμε το Μίκυ και αυτή είναι η απάντηση... χαχα!!
Η αγαπημένη του λέξη είναι: ΑΤΟ. Την ακούμε εκατό φορές τη μέρα. Όταν θέλει κάτι και δεν ξέρει τη λέξη, δείχνει με το χέρι του και ζητάει: "Ατό μαμά ατό!!!" Ατοοοοοοοοοοοοο!!! Τι πλάκα που έχει...
Τρελαίνεται να κρύβεται στις κουρτίνες...Το φοβάμαι λίγο και δεν τον αφήνω μήπως τυλιχτεί και τρέχουμε..αλλά εκείνος όλο εκεί πάει...Περνάει μέσα από τις πτυχές και απο κάτω, τη γυρνάει γύρω γύρω,την τραβάει, κουκουλώνεται και περιμένει ακίνητος να ψάξεις να τον βρεις!!
Ψυχούλα μου όμορφη, ζωή μου, λατρεία μου...Άλλος ένας υπέροχος μήνας πέρασε...Για να δούμε τι εκπλήξεις θα έχεις για μας τον επόμενο μήνα...
12 σχόλια
Αχ ένα ζαχαρωτό 19 μηνών! Πόσο μου έχει λείψει αυτή η μπεμπεκίλα! Γιατί ακόμα μπεμπέ είναι! Να τα εκατοστήσει σε χρόνια Ελπίδα μας. Μην μου πεις πως κρατιέσαι και δεν τον ζουλάς και ρουφάς όλη μέρα, δεν θα σε πιστέψω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε το Νικόλα που τρώει και μόνος του δημητριακά! Νομίζω δεν υπάρχει μέρα που να μην μας εκπλήσσουν! Πόσο μάλλον μήνας!
ΑπάντησηΔιαγραφήZoυζούνος ο Νικόλας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτός ο Μίκυ έχει κάψει καρδιές μου φαίνεται!Κι εμείς τα ίδια!
Τελικά πιάσαν τόπο τα μπολάκια! Χιχι! Να τον χαίρεστε! Κάθε μήνας είναι γενέθλια σε αυτές τις ηλικίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου έστειλα αίτημα φιλίας και μην. στο fb!
Kathy by anthomeli
Γεια σου, ρε Νικόλα, τσάκαλε !!! Χε χε χε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα finger foods που τάραζαν και ο Πάρις και ο Ορέστης, Ελπιδάκι, ήταν:
- Ψαροκροκέτες
- Κοτομπουκιές
- Τυροπιτάκια, λουκανικοπιτάκια, σπανακοπιτάκια και γενικώς ... όλα τα ...πιτάκια.
- Λουκάνικα Φρανκφούρτης.
- Κασέρι σε κομματάκια
- Ομελέττα κομμένη σε κομματάκια.
- Πίτσα σπιτική (ή απλή Μαργαρίτα ή Τυρί-Ζαμπόν αν παίρναμε απ' έξω) κομμένη σε κομματάκια.
- Αρακά, καροτάκια, φασολάκια στον ατμό.
- Πατάτες τηγανητές (έχω αυτήν την φριτέζα που τηγανίζει μόνο με μια κουταλιά λάδι και μας έχει σώσει !!!)
- Αβγόφετες
- Κεφτεδάκια
Αυτά μου 'ρχονται τώρα. Αν θυμηθώ κι άλλα, θα σου πω.
Ευχαριστω για τις ιδέες Αγγελικά μου !! Κάποια από αυτά τα τρώει..χεχε!! Για να δοκιμάσουμε!! φιλιά στα αγόρια!!
ΔιαγραφήΝα τον χαίρεσαι τον πρίγκιπά σου και να τον καμαρώνεις κάθε μέρα πιο πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚούκλος ο μικρός!!!!! Δεν παίζεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ μου αρεσει να διαβαζω για μωροπεριπετειες αν και τις ζω καθημερινα!!!Φιλακια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεε μωρέ τον Νικόλα τι καλός που είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τον χαίρεστε Ελπιδάκι, πραγματικά αναπτύσσεται πάρα πολύ καλά! Και είναι και αρκετά ζωηρούλης χε χε!
Σε πάρα πολλά σημεία χαμογελούσα με κατανόηση, μου θύμισε αρκετά τη δικιά μου ζουζούνα!!
Φιλιά πολλά!
Βρε ένα όμορφο αντράκι 19 ολόκληρων μηνών!!! Τι ζουζουνίστικη και σκανδαλιάρικη ηλικία, γεμάτη κυνηγι και πειράγματα! Είναι μεγάλη φάτσα ο Νικολας σου the jackal και είσαι απόλυτα δικαιολογημενη που τον λατρεύεις. Οι βόλτες με το sling είναι τόσο τρυφερές, απόλαυσέ τες όσο ακόμα χωράει και αντέχεις. χε χε χε
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ..έχει αρχίσει να βαραίνει ο άτιμος!!! Να δούμε για πόσο ακόμα θα αντέχει η μαμά χαχα!!
Διαγραφή