Του Προφήτη Ηλία, το αγόρι μου έκλεισε 15 μήνες..Περνάνε οι μέρες τόσο γρήγορα...Ούτε να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου δεν προλαβαίνω.. Εδώ καλά καλά περάσαμε το μεσοκαλόκαιρο ..και χαμπάρι δεν πήραμε...
- Μήνας: 15ος
- Βάρος : 10 κ. και κάτι (θα τον ζυγίσω αργότερα)
- Ύψος: 80 εκ.
- Δόντια : 14 (αν και όπου να 'ναι θα βγουν κι αλλα 2 κάτω..)
- Αγαπημένο φαγητό : Μπιφτέκια και πουρέ, τυρί, ριζογκοφρέτες, κριτσίνια
- Αγαπημένο φρούτο: μπανάνα και ροδάκινο
- Νεά γεύση : ψάρι
Αυτός ο μήνας ήταν γεμάτος προσπάθειες...Προσπάθεια δικιά μου να φάει ο Νικόλας,προσπάθεια του Νικόλα να μην ανοίξει το στόμα του, προσπάθεια να περπατήσει, να μιλήσει....
Αχ αυτό το φαγητό...χμ...Με βλέπω να τον κυνηγάω με το κουτάλι στο χέρι - κλασική ελληνίδα μάνα- για να φάει...Μα ποτέ του να μην πεινάει αυτό το παιδί....;; Αυτό το διάστημα είναι σε φάση κρατσανίσματος και τραγανίσματος...Θέλει τραγανά πράγματα για να ακονίζει τα δόντια του.. το τιγράκι μου !! Εντάξει συμφωνώ..αλλά πόσο τραγανός μπορεί να είναι ο αρακάς ή το γιαούρτι ;; Και δεν γίνεται να θεωρήσουμε πλήρες μεσημεριανό τη ριζογκοφρέτα ή το τυρί... Και εννοείται οτι το γάλα..ούτε που να το δει...όχι να το πιεί..Γι΄αυτό του το κάνω κρέμα για να φάει..Όποτε έχουμε και λέμε...2 κρέμες (πρωί- βράδυ) + 1 φρουτόκρεμα (για κολατσιό) +1 γιαουρτάκι (απόγευμα) = 4 γεύματα με κουτάλι..Χμμ γι΄αυτό το παιδί μου βλέπει κουτάλι και φεύγει τρέχοντας...Ναι αλλά κάτι πρέπει να φάει..Τι να του δώσω;;; (ψιτ ψιτ...κάθε καλή ιδέα ευπρόσδεκτη..)
Από λόγια πάλι..πάμε πολύ καλά...Κάθε μέρα γεμίζει το μυαλουδάκι και το στόμα του...Του λες κάτι και προσπαθεί αν το επαναλάβει..άλλοτε με επιτυχία κι άλλοτε με το δικό του τρόπο..χεχε..Κι αν ακόμα δεν λέει κάποια πράγματα, φαίνεται οτι καταλαβαίνει τι του λες...Πάντως συνενοούμαστε..
Και στον τομέα "περπάτημα" καλά πάμε...χε χε..Για την ακρίβεια... ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ!!! (οσονούπω ακολουθεί η σχετική ανάρτηση..χαχα)..Εντάξει δεν κάνει ακόμα χιλιόμετρα μόνος του..αλλά όπως και να'χει τις κάνει τις διαδρομές του...
Τα αγαπημένα του παιχνίδια είναι τώρα τα ζωάκια... αγελάδες, κοτούλες, γουρουνάκια..κι όλα τα ζώα της φάρμας (που μπόρεσα να βρω δηλαδή..) Τα αναγνωρίζει, τα φωνάζει με τις δικές του ονομασίες, τα περιφέρει σ' όλο το σπίτι, τα ταίζει..Παίζει και με τα καλοκαιρινά του παιχνίδια βέβαια..τσουγκράνες, φτυαράκια, κουβαδάκια.. αλλά πρέπει να είσαι από πάνω του γιατί όλο πάει να φάει άμμο (ακόμα...) ή την πετάει ψηλά και γεμίζει από πάνω μέχρι κάτω..(μαλλιά, μάτια, αυτιά...)
Είναι πεισματάρης και απίστευτα νευρικός...όταν θέλει κάτι και δεν το παίρνει..σφίγγεται ολόκληρος και τρέμει, μπήζει τις φωνές, κοκκινίζει...Και μόλις το πάρει... ξαναμεταμορφώνεται σε αγγελάκι..το διαολάκι μου..χαχα..
Είναι και λίγο φοβητσιάρης...Φοβάται τους δυνατούς θορύβους..(εντάξει λογικό το βρίσκω..) και την κούνια στο μπαλκόνι...Την κρέμασε ο παππούς του και ούτε να καθίσει δεν θέλει..Τσιρίζει και σκαρφαλώνει πάνω μου σαν το μαϊμουδάκι..Που θα πάει θα τη συνηθίσει σιγά σιγά..
Βλέπουμε φανατικά "Μικρούς Άινστάιν"...Το αγαπημένο του επεισόδιο αυτόν τον καιρό είναι "Η αγρότισσα Άννα" (μάλλον γιατί έχει γουρουνάκια μέσα..) και "Ιστορίες φαλαινών" (ίσως γιατί έχει θάλασσα..)..Μόλις ακούσει το τραγούδι των τίτλων ..αρχίζει να χοροπηδάει με χαρά...
Τρελαίνεται για το νερό...Θέλει να βρέχεται συνέχεια..Σε παίρνει από το χέρι και σε πάει στη μπανιέρα για να τον βρέξεις..Και προσπαθεί να μπει και μέσα μόνος του..χαχα. Του αρέσει να τον πιτσιλάς με νερα αλλά και να σε πιτσιλάει κι αυτός...(Προβλέπω τρομερούς νεροπόλεμους στο μέλλον..)
Είναι ακόμα απίστευτος μαμάκιας...Γαντζώνεται πάνω μου σαν πιθηκάκι και δεν με αφήνει με τίποτα..Αν δεν με βλέπει εκεί τριγύρω για αρκετή ώρα..αρχίζει να με ψάχνει στα δωμάτια..Θέλει να κοιμάται μαζί μου...Κι όταν ξυπνήσει δεν πηγαίνει σε κανέναν άλλο...ούτε και στη γιαγιά του, που της έχει αδυναμία..Εντάξει το ομολογώ...το απολαμβάνω... Στην τελική για πόσα χρόνια ακόμα θα με αφήνει να τον αγκαλιάζω και να τον φιλάω...5, 6 άντε 7 βαριά βαριά..
Προς το παρόν κοιμάται ακόμα 2-3 ωρίτσες τη μέρα και ησυχάζει κι αυτός κι εγώ..Ας ελπίσουμε οτι θα κρατήσει λίγο ακόμα..χεχε..Το βράδυ κοιμάται κατά τις 10 και ευτυχώς σπάνια ξυπνάει...Μόνο για νερό ή αν πονάνε τα δόντια του..
Σε αυτή τη φάση θέλει να κάνει ότι κάνουμε...Να πιεί από το μπουκάλι, από το ποτήρι,με καλαμάκι, να φάει με πηρούνι, να δοκιμάσει ότι τρώμε (οπωσδήποτε...κι αν δεν του αρέσει το φτύνει εννοείται..)..Θέλει να ξαπλώνει στα μαξιλάρια μας, να φοράει τα γυαλιά μας, να μιλάει στο τηλέφωνο... Ένας μικρός ανθρωπάκος..
Ένας ανθρωπάκος με τη δική του προσωπικότητα, τη δική του άποψη, τις δικές του συνήθειες και αδυναμίες...Για να δούμε τι θα δούμε τον επόμενο μήνα...Μεγαλώνεις αγόρι μου, τιγράκι μου, μαϊμουδάκι μου...Κι εγώ είμαι σε αναμονή για τα καινούρια σου κατορθώματα...!!
3 σχόλια
Έτσι ο Νικολής λοιπόν! Πάει κι άλλος ένας μήνας! Και τι πρόοδος! Ειδικά στα λογάκια, είναι φοβερός! Άντε και στα φαγητάκια..απ'ότι λες σε βασανίζει λίγο,ε; Πού θα πάει, θα του περάσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ελπίδα μου.Πόσο πολύ μου αρέσει αυτό που κάνεις για το παιδί σου.Αυτά που περιγράφεις τόσο αναλυτικά με κάνουν να ζηλεύω που δεν το έχω κάνει και εγώ στα δικά μου παιδιά .Μπράβο σου και να τον χαίρεσαι.'Ενα κουκλί έφτιαξες !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ !!! Να χαίρεσαι και τα δικά σου !!! Δυο κούκλοι είναι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή