in English soon
Η Κυριακή της Αποκριάς μας βρήκε στη Νάουσα για μια μίνι εκδρομή.
Στη Νάουσα υπάρχει ένα διαφορετικό και ξεχωριστό έθιμο, που μόνο εκεί μπορεί να δει κάνεις και μόνο την περίοδο της Αποκριάς.
Είχα βρεθεί στη Νάουσα μια Κυριακή της Αποκριάς..πολλά πολλά χρόνια πριν και το είχα ξαναζήσει όλο αυτό.. Και να που ήρθε η ευκαιρία να το ξαναζήσω με τα αγόρια μου..
Πρωί πρωί την Κυριακή... αφήσαμε τη βροχερή Θεσσαλονίκη και φτάσαμε στη Νάουσα... σε μια ώρα και κάτι.
Τα μπαλκόνια των σπιτιών στόλιζαν μάσκες γενίτσαρων..
Ανεβήκαμε προς το κέντρο της Νάουσας για να κάνουμε βόλτα περιμένοντας να αρχίσει το δρώμενο.
Το δρώμενο αυτό ξεκίνησε την περίοδο της Τουρκοκρατίας και λειτούργησε σαν ένας τρόπος επικοινωνίας με τους αντάρτες και αντίστασης κατά των Τούρκων και συνεχίζεται να τελείται με την ίδια τελετουργία μέχρι σήμερα.
Νέοι άντρες , ντυμένοι με την παραδοσιακή στολή του γενίτσαρου , φορώντας προσωπείο συγκεντρώνονται δημιουργώντας ένα μπουλούκι.
Ο αρχηγός της κάθε ομάδας με συνοδεία οργάνων πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι μαζεύοντας κι άλλους γενίτσαρους. Οι υπόλοιποι περιμένουν έξω από το σπίτι , σηκώνουν τα χέρια ψηλά και κουνάνε το θώρακά τους κάνοντας τα φλουριά στο στήθος τους να κουδουνίζουν.
Το μπουλούκι πηγαίνει στο δημαρχείο για να πάρει άδεια από το δήμαρχο για να χορέψει στους δρόμους της πόλης.
Κάθε μπουλούκι έχει και μια "μπούλα".. Μια νύφη δηλαδή..που όμως είναι αγόρι ντυμένο με τη γυναικεία στολή.
Το μπουλούκι ακολουθεί το δρομολόγιο μέσα στην πόλη μαζεύοντας τα μέλη του.. μαζί με τους οργανοπαίχτες κι ένα πλήθος κόσμου να ακολουθεί..
Ακολουθήσαμε κι εμείς τους γενίτσαρους στις διάφορες γειτονιές της πόλης..
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να τους βλέπεις να χορεύουν με την στολή τους..τα προσωπεία και τα σπαθιά τους..
Σα να είναι βγαλμένοι από άλλη εποχή.. Νιώθεις ένα δέος.. που βλέπεις ολοζώντανο ένα κομμάτι ελληνικής παράδοσης να περνάει από μπροστά σου..
Και πόσο συγκινητικό που έβλεπες μικρά αγόρια κάθε ηλικίας να συνεχίζουν αυτήν την παράδοση..
Τα μπουλούκια των γενίτσαρων γυρνάνε μέσα στη Νάουσα χορεύοντας και καταλήγουν το απόγευμα πια, στα Αλώνια, όπου βγάζουν τις μάσκες τους και γλεντάνε μαζί με τον κόσμο. Δεν τους ακολουθήσαμε σε όλη τη διαδρομή γιατί ο Νικόλας δεν άντεχε άλλο.. Όμως τουλάχιστον πήραμε μια γεύση..
Είδαμε και την Αράπιτσα, το ιστορικό ποτάμι της Νάουσας..
Ένα ιδιαίτερο έθιμο που αξίζει να δείτε... Και μια πόλη που αξίζει να επισκεφτείτε.. Εμείς σίγουρα θα επιστρέψουμε για να την εξερευνήσουμε και για να δούμε και το άλσος του Αγίου Νικολάου.. Ένα υπέροχο μέρος που έχω να επισκεφτώ από παιδί (κάθε σχολείο της Θεσσαλονίκης που σέβεται τον εαυτό του έχει έρθει τουλάχιστον μια φορά ημερήσια εκδρομή)
Καλή Σαρακοστή!!
