Καθαροδευτέρα
χτες...και παρόλο το κρύο είπαμε κι εμείς να πάμε για φαγητό έξω με
φίλους... Ευκαρία να ντύσω και τον μικρούλη καρναβάλι..μιας και δεν
πήγαμε πουθενά όλες τις απόκριες... Να τος λοιπόν ο μικρός μου
πινγκουίνος!!! Την στολή την έκανα εγώ μόνη μου !!! Ήθελα να φτιάξω εγώ
την πρώτη του στολή. Η αλήθεια είναι οτι δεν έχω ιδέα από
ράψιμο......Και παιδεύτηκα όλη την Κυριακή για την τελειώσω . Αλλά είπα
να προσπαθήσω κι οτι βγει...Και βγήκε αρκετά συμπαθητική !!! Οπως και να
έχει μετράει η προσπάθεια εε; Την ιδέα αλλά και τις οδηγίες τα βρήκα εδώ.
Αφού ντυθήκαμε λοιπόν όλοι - άλλοι άνθρωποι κι άλλοι πινγκουίνοι-
ξεκινήσαμε να ψάχνουμε μέρος να καθίσουμε... Η αλήθεια είναι οτι δεν
είχαμε κλείσει τραπέζι κάπου..Μέγα λάθος όπως ανακαλύψαμε τελικά. Όλα τα
ψαροταβερναδικα και ουζερί ήταν τόσο ασφυκτικά γεμάτα που δεν χωρούσε
καρφίτσα (που να μην είχαμε και κρίση δηλαδη !!!). Κι εμείς - αν και το
αποφασίσαμε τελευταία στιγμή- μαζευτήκαμε στο τέλος 9 άτομα + το Νικόλα
με το καρότσι του= 10 άτομα...Που να χωρέσει όλος αυτός ο λαός σε γεμάτο
μαγαζί...και τελευταία ώρα. Οπότε καταλήξαμε πρώτα για καφέ...Ευτυχώς ο
Νικόλας είχε κέφια και δεν δυσκόλεψε την κατάσταση. Μετά τον καφέ
ξαναξεκινήσαμε το ψάξιμο της τυχέρης ψαροταβέρνας που θα μας τάιζε (χε
χε) και στο τέλος βρήκαμε ευτυχώς μια γωνιά να βολεύτούμε... αλλά χωρίς
το καρότσι δυστυχώς γιατί είναι τεράστιο και δεν χωρούσε πουθενά..Το
μαγαζί γεμάτο με χαρούμενες παρέες, οικογένειες, φωνές, γέλια και
υπέροχες μυρωδιές...Ο Νικόλας στην αγκαλιά μου, ακούραστος και
ακοίμιστος ...να τρώει λαγάνα και τυράκι και να κάνει χαρούλες στα
διπλανά κορίτσια !!! (Τα μπακούρια της παρέας μου τον ζητήσανε για
κοριτσοψάρεμα χαχα!!!) Η στολή του έκανε θραύση !!! Περάσαμε πολύ
όμορφα...Είχαμε να βγούμε και πολυ πολύ καιρό έξω...Ήταν ωραία η
αλλαγή...Κι εγώ την είχα ανάγκη τη βόλτα με παρέα..Και ήταν και η πρώτη
ταβερνοέξοδος του Νικολή !!! Τώρα που θα ανοίξει ο καιρός θα κάνουμε
περισσότερες βόλτες ελπίζω !!! Καλή Σαρακοστή να έχουμε!!!
Στις 20 του μήνα ο Νικόλας συμπλήρωσε δέκα ολόκληρους μήνες ζωής, δέκα μήνες γλυκιάς παρουσίας στο σπίτι μας...Κι έτσι μπήκε στον 11ο μήνα..Την Πέμπτη πήγαμε στην παιδίατρό μας για την καθιερωμένη μηνιαία επίσκεψη... Και έχουμε και λέμε:
- Μήνας : 10ος
- Βάρος : 8.570 γρ.
- Ύψος : 75 εκ.
- Δόντια : 6 (που είχε) και 4 ( που περιμένουμε όπου να 'ναι)
- Νέα γεύση : τυρί (ζήτω !!!) και σάλτσα ντομάτας (ξανά ζήτω!!!)
Σάββατο, Φεβρουαρίου 25, 2012
4
σχόλια
in English
Το ήξερα από την Κυριακή οτι θα είχαμε δύσκολη εβδομάδα...Η μαμά μου αρρώστησε το Σαββατοκύριακο... κόλλησε από τον μπαμπά μου αυτήν την ίωση που κυκλοφορεί με τον υψηλό πυρετό... Αυτό σήμαινε δύο πράγματα.. 1ον ότι έπρεπε κάποιος άλλος να προσέχει το Νικόλα τα απογεύματα που πηγαίνω στο φροντιστήριο...και 2ον ότι ο κλήρος πέφτει στον γενναίο..δηλαδή στην πεθερά μου.. Η μαμά μου προσέχει το πιτσιρικάκι μου από 4 μηνών... ξέρει τις συνήθειές του, τι του αρέσει, την αφήνει να τον ταίσει και να τον κοιμίσει...Η πεθερά μου - που παρεπιπτόντως είναι καταπληκτικός άνθρωπος- μέχρι πρόσφατα δούλευε και δεν έχει κρατήσει καθόλου το Νικόλα. Εννοείται οτι την γνωρίζει, παίζει μαζί της, της κάνει χαρούλες και γελάκια όμως δεν τον έχει ταίσει ή κοιμίσει...Κι εδώ θα έχουμε πρόβλημα... Ο μικρός..που είναι τρελός μαμάκιας - όχι ότι με χαλάει συνήθως χεχε- έχει και άποψη (όπως έχουμε ξαναπεί) αυτό το διάστημα βγάζει πολλά δόντια μαζεμένα και είναι ανήσυχος... Η μαμά μου ξέρει τα κουμπιά του και τον κουμαντάρει.. η πεθερά μου όμως ..; Την Δευτέρα και την Τρίτη ήταν και ο Αντώνης στο σπίτι τα απογεύματα...και παρόλο που βοήθησε την κατάσταση, δεν κατάφεραν να τον κοιμίσουν... Το αποτέλεσμα..; Γκρίνια και κλάμματα... Κι αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όταν έμπαινα στο σπίτι έκλαιγε σπαρακτικά μόλις με έβλεπε και ήθελε να έρθει σε μένα..Αχ το αγόρι μου ...Πρώτη φορά το έκανε αυτό...Τις άλλες φορές μόλις με δει, γελάει και θέλει αγκαλίτσα...Με τα πολλά πέρασαν οι δυο πρώτες μέρες....Έλα όμως που ο Αντώνης από την Τετάρτη (χθες δηλαδή) θα έλειπε εκτός Θεσσαλονίκης για μερικές μέρες... εδώ σε θέλω τώρα...Τρελό άγχος εγώ αλλά και η καημένη η πεθερά μου..που θα τον κράταγε πρώτη φορά ολομόναχη... Δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει το μάθημα χτες... Όταν έφτασα σπίτι ο μικρός κοιμόταν...έπαιξε, έφαγε, γκρίνιαξε, έκλαψε πολύ αλλά τελικά κοιμήθηκε...Το βράδυ τον πήρα στο δικό μου κρεββάτι και κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα. Σήμερα έχω μόνο μια ώρα ιδιαίτερα...Ανυπομονώ να τελειώσει αυτή η εβδομάδα...ευτυχώς αύριο είναι Παρασκευή...!!!
Το ήξερα από την Κυριακή οτι θα είχαμε δύσκολη εβδομάδα...Η μαμά μου αρρώστησε το Σαββατοκύριακο... κόλλησε από τον μπαμπά μου αυτήν την ίωση που κυκλοφορεί με τον υψηλό πυρετό... Αυτό σήμαινε δύο πράγματα.. 1ον ότι έπρεπε κάποιος άλλος να προσέχει το Νικόλα τα απογεύματα που πηγαίνω στο φροντιστήριο...και 2ον ότι ο κλήρος πέφτει στον γενναίο..δηλαδή στην πεθερά μου.. Η μαμά μου προσέχει το πιτσιρικάκι μου από 4 μηνών... ξέρει τις συνήθειές του, τι του αρέσει, την αφήνει να τον ταίσει και να τον κοιμίσει...Η πεθερά μου - που παρεπιπτόντως είναι καταπληκτικός άνθρωπος- μέχρι πρόσφατα δούλευε και δεν έχει κρατήσει καθόλου το Νικόλα. Εννοείται οτι την γνωρίζει, παίζει μαζί της, της κάνει χαρούλες και γελάκια όμως δεν τον έχει ταίσει ή κοιμίσει...Κι εδώ θα έχουμε πρόβλημα... Ο μικρός..που είναι τρελός μαμάκιας - όχι ότι με χαλάει συνήθως χεχε- έχει και άποψη (όπως έχουμε ξαναπεί) αυτό το διάστημα βγάζει πολλά δόντια μαζεμένα και είναι ανήσυχος... Η μαμά μου ξέρει τα κουμπιά του και τον κουμαντάρει.. η πεθερά μου όμως ..; Την Δευτέρα και την Τρίτη ήταν και ο Αντώνης στο σπίτι τα απογεύματα...και παρόλο που βοήθησε την κατάσταση, δεν κατάφεραν να τον κοιμίσουν... Το αποτέλεσμα..; Γκρίνια και κλάμματα... Κι αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όταν έμπαινα στο σπίτι έκλαιγε σπαρακτικά μόλις με έβλεπε και ήθελε να έρθει σε μένα..Αχ το αγόρι μου ...Πρώτη φορά το έκανε αυτό...Τις άλλες φορές μόλις με δει, γελάει και θέλει αγκαλίτσα...Με τα πολλά πέρασαν οι δυο πρώτες μέρες....Έλα όμως που ο Αντώνης από την Τετάρτη (χθες δηλαδή) θα έλειπε εκτός Θεσσαλονίκης για μερικές μέρες... εδώ σε θέλω τώρα...Τρελό άγχος εγώ αλλά και η καημένη η πεθερά μου..που θα τον κράταγε πρώτη φορά ολομόναχη... Δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει το μάθημα χτες... Όταν έφτασα σπίτι ο μικρός κοιμόταν...έπαιξε, έφαγε, γκρίνιαξε, έκλαψε πολύ αλλά τελικά κοιμήθηκε...Το βράδυ τον πήρα στο δικό μου κρεββάτι και κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα. Σήμερα έχω μόνο μια ώρα ιδιαίτερα...Ανυπομονώ να τελειώσει αυτή η εβδομάδα...ευτυχώς αύριο είναι Παρασκευή...!!!
Πέμπτη, Φεβρουαρίου 23, 2012
7
σχόλια
in English
Εδώ και μέρες σκεφτόμουν να κάνω κάτι για το Νικόλα..για να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό μιας και τώρα τελευταία άρχισε να μασουλάει ...έχει και έξι ολόκληρα δόντια...ε..έγινε αντράκι και μπορεί να φάει κι άλλα πράγματα εκτός από κρεμούλες... Έτσι λέω τουλάχιστον...έψαξα να βρω κάποια συνταγή με υλικά που να μπορεί να φάει- γιατί παρόλο που είναι ολόοοκληρος άντρας δεν μπορεί να τα φάει όλα ακόμη... Δυστυχώς δεν βρήκα κάτι να μου γεμίσει το μάτι...οπότε είπα να κάνω παραλλαγή...και ότι βγει..χε χε..και κατέληξα με αυτά....
Εδώ και μέρες σκεφτόμουν να κάνω κάτι για το Νικόλα..για να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό μιας και τώρα τελευταία άρχισε να μασουλάει ...έχει και έξι ολόκληρα δόντια...ε..έγινε αντράκι και μπορεί να φάει κι άλλα πράγματα εκτός από κρεμούλες... Έτσι λέω τουλάχιστον...έψαξα να βρω κάποια συνταγή με υλικά που να μπορεί να φάει- γιατί παρόλο που είναι ολόοοκληρος άντρας δεν μπορεί να τα φάει όλα ακόμη... Δυστυχώς δεν βρήκα κάτι να μου γεμίσει το μάτι...οπότε είπα να κάνω παραλλαγή...και ότι βγει..χε χε..και κατέληξα με αυτά....
Μηλοκεκάκια για μωράκια
- 1 φλυτζάνι ελαιόλαδο (μου φάνηκε πολύ.. αν και ίσως την επόμενη φορά να βάλω λιγότερο ή ίσως να βάλω βιτάμ-να ρωτήσω την παιδίατρο πρώτα)
- 1/2 φλιτζάνι καστανή ζάχαρη (ίσως λίγο παραπάνω την επόμενη φορά)
- 3/4 του φλιτζανιού χυμό πορτοκάλι
- 3 αυγά - μόνο ο κρόκος (γιατί ο Νικόλας δεν τρώει ασπράδι ακόμα)
- 2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 5 κουταλάκια γλυκού baking powder
- 3-4 μήλα τριμμένα και πασπαλισμένα με 1 κουταλάκι γλυκού κανέλα.
Χτυπάμε τα υγρά και τα αβγά μαζί με τη ζάχαρη, προσθέτουμε το αλέυρι και το baκing (κοσκινισμένα καλύτερα) και μετά ρίχνουμε και τα μήλα... Ανακατεύουμε καλά και μετά μοιράζουμε το μείγμα σε χάρτινα φορμάκια...Ψήνουμε τα μηλοκεκάκια σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 - 180 C. για περίπου 45 λεπτά. Βγήκαν 22 κεκάκια..
Η original συνταγή είναι από εδώ . Να σας πω επίσης ότι κανονικά το πορτοκάλι είναι 1/3 του φλιτζανιού αλλά επειδή ο Νικόλας δεν τρώει το ασπράδι ακόμα, έβαλα μόνο τους κρόκους. Για να μην μειωθούν όμως τα υγρά...μέτρησα τα ασπράδια (περίπου 100 ml) και τα αντάλλαξα με πορτοκάλι..Γι αυτό και έγραψα πιο πάνω 3/4 πορτοκάλι..
Ο Νικόλας προς το παρόν κοιμάται όμως τα κεκάκια τον περιμένουν να ξυπνήσει για να τα δοκιμάσει.. Εγω που δοκίμασα πάντως είναι ωραία...Ελπίζω να του αρέσουν..
Σάββατο, Φεβρουαρίου 11, 2012
6
σχόλια
in English
Είναι περίεργες αυτές οι μέρες ...λίγο ο καιρός λίγο η κατάσταση...μας έχει κάνει όλους να νιώθουμε κάπως..γκρι..άτονοι, άχρωμοι, χωρίς διάθεση και κέφι, νευρικοί....Όμως εγώ- που είμαι γενικά πολύ πολύ αισιόδοξη για όλα...βρήκα πολλά χρώματα για να γεμίσουμε τη μέρα μας...Δείτε :
Είναι περίεργες αυτές οι μέρες ...λίγο ο καιρός λίγο η κατάσταση...μας έχει κάνει όλους να νιώθουμε κάπως..γκρι..άτονοι, άχρωμοι, χωρίς διάθεση και κέφι, νευρικοί....Όμως εγώ- που είμαι γενικά πολύ πολύ αισιόδοξη για όλα...βρήκα πολλά χρώματα για να γεμίσουμε τη μέρα μας...Δείτε :
Πλαστελίνη από το An art nest
Δαχτυλομπογιές από το easie peasie
Χάρτινες χάντρες από το minieco
Κιμωλίες από το oh my handmade
Κηρομπογιές από το sueniosencantados
Χρωματιστός πάγος από το hurrayic
Δεν είναι σαν ουράνια τόξα...; Όλα αυτά τα έχουν φτιάξει υπέροχες μαμάδες για τα παιδάκια τους...Εμένα μου φτιάχνουν αμέσως τη διάθεση...Και σκέφτομαι να τα κάνω όλα αυτά μαζί με το Νικόλα...όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα βέβαια... Ανυπομονώ...
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 10, 2012
3
σχόλια
in English
Σήμερα ξυπνήσαμε σε μια Θεσσαλονίκη όλο ομίχλη...οπότε πάει η Κυριακάτικη βόλτα...(κλαψ). Δεν πειράζει όμως... ευκαιρία για παιχνίδι..Βρήκα την ιδέα στο blog μιας άλλης μαμάς...(εδώ) και σκέφτηκα να το δοκιμάσω με το Νικόλα που τώρα τελευταία τρελαίνεται να αλωνίζει το σπίτι... Ιδιαίτερα με κατεύθυνση την κουζίνα και τα υπέροχα γεμάτα ντουλάπια της..χε χε...Έφτιαξα λοιπόν μια πρόχειρη διαδρομή...Κάλυψα τη βάση της κούνιας με μια κουβερτούλα..για να μοιάζει σαν σκηνή ή τουνελ, έβαλα μαξιλαροεμπόδια για να τα περάσει από πάνω και άπλωσα μια δεύτερη κουβέρτα σαν τέντα για να περάσει από κάτω...Έτοιμη η διαδρομή...έτοιμος και ο Νικόλας !!!
και η μαμά στα πλακάκια να βγάζει φωτογραφιές... και να βγαίνουν και κουνημένες από τα γέλια..Ήταν ένα υπέροχο, χαρούμενο και κουραστικό Κυριακάτικο πρωινό... Και μάλλον θα επαναληφθεί πολύ σύντομα.... με καινούρια εμπόδια..και νέες διαδρομές....Καλή Κυριακή !!!
Σήμερα ξυπνήσαμε σε μια Θεσσαλονίκη όλο ομίχλη...οπότε πάει η Κυριακάτικη βόλτα...(κλαψ). Δεν πειράζει όμως... ευκαιρία για παιχνίδι..Βρήκα την ιδέα στο blog μιας άλλης μαμάς...(εδώ) και σκέφτηκα να το δοκιμάσω με το Νικόλα που τώρα τελευταία τρελαίνεται να αλωνίζει το σπίτι... Ιδιαίτερα με κατεύθυνση την κουζίνα και τα υπέροχα γεμάτα ντουλάπια της..χε χε...Έφτιαξα λοιπόν μια πρόχειρη διαδρομή...Κάλυψα τη βάση της κούνιας με μια κουβερτούλα..για να μοιάζει σαν σκηνή ή τουνελ, έβαλα μαξιλαροεμπόδια για να τα περάσει από πάνω και άπλωσα μια δεύτερη κουβέρτα σαν τέντα για να περάσει από κάτω...Έτοιμη η διαδρομή...έτοιμος και ο Νικόλας !!!
Μέσα από το τούνελ...
...πάνω από το μαξιλαρο-λόφο....
...κάτω από την τέντα...
Κυριακή, Φεβρουαρίου 05, 2012
5
σχόλια
Λοιπόν ...τα έβλεπα αυτά τα βραβειάκια στα διάφορα blog που διάβαζα πριν ξεκινήσω κι εγώ το δικό μου... και να που ήρθαν και στο δικό μου blogoσπιτάκι...Και θέλω να ευχαριστήσω πολύ πολύ αυτούς που μου τα έδωσαν...Χαίρομαι που υπάρχουν άγνωστοι άνθωποι εκεί έξω που τους αρέσουν οι σκέψεις μου...και δεν θεωρώ ότι αυτά τα βραβειάκια είναι απλά κάτι σαν promotion των blog μας...(Έτσι διάβασα σε κάποια άλλα blogs). Θέλω απλά να πιστεύω οτι απλά σε κάποιους αρέσουν αυτά που γράφω...όπως κι εμένα μου αρέσουν αυτά που γράφουν κάποιοι άλλοι.. Το ένα βραβειάκι μου λοιπόν είναι από τους Kanima...και πρέπει να το μοιράσω κι εγώ με τη σειρά μου..
Έτσι λοιπόν θα ήθελα..να το δώσω σε άλλα τρία blogoσπιτάκια που μου αρέσουν πολύ....κι ας έχουν πάρει κι άλλα βραβειάκια...Είναι της Κατερίνας το kapaworld και της αδερφής της, της Λίτσας, το fraulitsasworld, γιατί ο τρόπος που γράφουν και οι όμορφες εικόνες της καθημερινότητάς τους μου φτιάχνουν πάντα τη διάθεση και με ταξιδεύουν...Και της Άσπας από το Aspaonline γιατί τα πανέξυπνα κορίτσια της μου φτιάχνουν τη μέρα....και με κάνουν να χαμογελάω (ή να πέφτω από τον καναπέ από τα γέλια)..
Το άλλο βραβειάκι μου είναι από το blog της Χαράς ,το artistry και είναι βραβειάκι που επιβάλει μια μίνι συνέντευξη ..Αν και δεν είμαι fan των συνεντεύξεων επειδή είναι η πρώτη φορά ας παίξω κι εγώ ,να μη χαλάσω τη σειρά...Λοιπόν...
1.Name your favorite song: το "Because of you" κι ας κλαίω κάθε φορά που βλέπω το videoclip...
2. Name your favorite dessert: Ότι έχει σοκολάτα!!! Σε κάθε μορφή και σε κάθε παραλλαγη...
2. Name your favorite dessert: Ότι έχει σοκολάτα!!! Σε κάθε μορφή και σε κάθε παραλλαγη...
3. What ticks me off: Η αδικία...
4. When I'm upset: μιλάω με τις φίλες μου για να ηρεμήσω... (ευχαριστώ κορίτσια...!!!)
5. What's your favourite pet: νομίζω οτι είμαι περισσότερο γατόφιλη τελικά....νιάου!!
6. Black or white: Black!!
7.Biggets fear:να πάθουν κάτι κακό οι αγαπημένοι μου άνθρωποι...
8. Everyday attitude: όλα θα πάνε καλά...
9. What is perfection: ο Νικόλας μου!!!
10. Guilty pleasure: Να κάνω αγορές μέσω ίντερνετ...
Πάμε και στις 7 τυχαίες σκέψεις μου...
- Τι να μαγειρέψω αύριο....???
- Γίνεται να ξυπνήσω δεκαπέντε κιλά λιγότερη..??
- Να βρω χρόνο να βάψω τα νύχια μου...
- Να μην ξεχάσω να πληρώσω τη ΔΕΗ...από βδομάδα...
- Να πάει καλά η δουλειά του Αντώνη μου...
- Μου έλειψε μια βόλτα στο κέντρο για ψώνια και καφέ...κλαψ
- Άντε να περάσει το κρύωμα του Νικόλα μου...
motherhood tales
my wow mum
theano
greekmoms
Κανονικά έπρεπε να είναι δέκα τα blog όμως τα άλλα που μου αρέσουν το έχουν το βραβειάκι...ελπίζω να μην πειράζει... εεε ??
Και πάλι θέλω να πω ευχαριστώ για τα βραβειάκια μου... και για τη θερμή υποδοχή στη γειτονιά σας !!!!
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2012
3
σχόλια
in English
Σήμερα χίονιζε από το πρωί...Γέμισε ο κόσμος άσπρες νιφάδες...Κοιτάξα έξω από το παράθυρο...η αλάνα μπροστά απο το σπίτι μας κάτασπρη και παραμυθένια ... Γέμισε χιόνι το μπαλκόνι μας, τα λουλουδάκια μου, οι καρέκλες που ξεχάσαμε να τις σκεπάσουμε...ο δρόμος μπροστά από την είσοδο της πολυκατοικίας έμοιαζε σαν να μην είχε πατηθεί ποτέ.. Λατρεύω το χιόνι..Με χαλαρώνει να κοιτάζω έξω όταν χιονίζει...με μια κούπα ζεστό καφέ στο χέρι..Μου αρέσει η αίσθηση που έχω όταν πέφτει στο προσωπό μου, όταν το ακούω να τρίζει κάτω από τα πόδια μου, άσπρο, αφράτο και τριζάτο...Όταν το μεσημέρι κατέβηκα στο αυτοκίνητο, ήταν σχεδόν σκεπασμένο...Εκείνη την ώρα τα πιτσιρίκια γυρνούσαν από το σχολείο και έκαναν στάση σε κάθε αυτοκίνητο για να γεμίσουν τα χέρια τους με χιόνι και να ξεκινήσουν χιονοπόλεμο...Τα κοιτούσα και ζήλευα...τι καλά να μην ήμουν τόσο μεγάλη και να έπαιζα κι εγώ...Πότε θα μεγαλώσεις Νικόλα μου να παίζεις με τη μαμά..; Άπλωσα το χέρι μου και καθάρισα το τζάμι...το πρώτο χιόνι της χρονιάς....τι ωραία...!!!
Σήμερα χίονιζε από το πρωί...Γέμισε ο κόσμος άσπρες νιφάδες...Κοιτάξα έξω από το παράθυρο...η αλάνα μπροστά απο το σπίτι μας κάτασπρη και παραμυθένια ... Γέμισε χιόνι το μπαλκόνι μας, τα λουλουδάκια μου, οι καρέκλες που ξεχάσαμε να τις σκεπάσουμε...ο δρόμος μπροστά από την είσοδο της πολυκατοικίας έμοιαζε σαν να μην είχε πατηθεί ποτέ.. Λατρεύω το χιόνι..Με χαλαρώνει να κοιτάζω έξω όταν χιονίζει...με μια κούπα ζεστό καφέ στο χέρι..Μου αρέσει η αίσθηση που έχω όταν πέφτει στο προσωπό μου, όταν το ακούω να τρίζει κάτω από τα πόδια μου, άσπρο, αφράτο και τριζάτο...Όταν το μεσημέρι κατέβηκα στο αυτοκίνητο, ήταν σχεδόν σκεπασμένο...Εκείνη την ώρα τα πιτσιρίκια γυρνούσαν από το σχολείο και έκαναν στάση σε κάθε αυτοκίνητο για να γεμίσουν τα χέρια τους με χιόνι και να ξεκινήσουν χιονοπόλεμο...Τα κοιτούσα και ζήλευα...τι καλά να μην ήμουν τόσο μεγάλη και να έπαιζα κι εγώ...Πότε θα μεγαλώσεις Νικόλα μου να παίζεις με τη μαμά..; Άπλωσα το χέρι μου και καθάρισα το τζάμι...το πρώτο χιόνι της χρονιάς....τι ωραία...!!!
Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2012
3
σχόλια
