in English soon
Πριν από οτιδήποτε άλλο..θέλω να σας ευχαριστήσω όλες ρε κορίτσια για το ενδιαφέρον..για τα απίστευτα συγκινητικά σχόλια...για την παρουσία σας εδώ..για την ανυσηχία σας για μένα..Δεν μπορώ να βρω τα κατάλληλα λόγια για νας σας ευχαριστήσω..Δεν ξέρω αν υπάρχουν καν..Πάντως ευχαριστώ...Όπως και να 'χει..Και για να μην ανησυχείτε άλλο..Θέλω μόνο να πω οτι είμαι μια χαρά..Κι εγώ και τα ψυχολογικά μου.. Οτι είμαι επιτέλους στη Θεσσαλονίκη..και το γεγονός και μόνο οτι είμαι σπίτι μου..είναι απίστευτα χαλαρωτικό..Και ότι όποια άλλη δυσκολία έρθει θα αντιμετωπιστεί πάραυτα με χαμόγελο..Άλλωστε ο καλός ο καπετάνιος-καπετάνισσα, στη φουρτούνα φαίνεται..εεε;;;
Και επειδή η προηγούμενη ανάρτηση - εξομολόγηση είναι απίστευτα συναισθηματική και στενάχωρη...και μιας που επιτέλους αλλάξαμε εποχή και μπήκαμε στο φθινόπωρο... Θέλω να σας δείξω και τις όμορφες στιγμές του καλοκαιριού μας..Έτσι για να αφήσουμε τα άσχημα στο χτες...(και κυριολεκτικά και μεταφορικά..)
Οπότε πάμε να δούμε κάτι όμορφο..Δηλαδή...το Νικόλα!!!
με το καινούριο μπουρνούζι του...και το αγαπημένο του νεροπίστολο..για φέτος!!
Γιατί το καλοκαίρι μας ήταν πραγματικά δύσκολο αλλά είχε και όμορφες στιγμές..
Είχε παιχνίδια στην φουσκωτή πισίνα στο μπαλκόνι..μαζί με την αγαπημένη του ξαδέρφη...
Είχε και βουτιές στη θάλασσα...
Είχε και παιχνίδια στην άμμο...
Βουτιές στη πισίνα με το μπαμπά..
αλλά και με τη μαμά...
Είχε βόλτες με φίλους..που ήρθαν να μας φτιάξουν τη διάθεση...(Ευχαριστούμε πολύ Βασούλα και Μανώλη και Θόδωρε..)
Είχε πολλά - μα πάρα πολλά- γλειφιτζούρια..σε κάθε χρώμα και σε κάθε γεύση...
Είχε αγκαλιές με τη μαμά...
αλλά και με το μπαμπά..
Είχε μουτράκια γεμάτα κρουασάν σοκολάτα...
Είχε τρέξιμο στις πρασινάδες ..
..κάτι ελάχιστες στιγμές ελευθερίας (για να πιει η μαμά το καφέ της και να διαβάσει καμιά σελίδα από το βιβλίο της..)
Είχε μουσική παιδεία...
Είχε πολύ μα πάρα πολύ Νικόλα...
Πριν από οτιδήποτε άλλο..θέλω να σας ευχαριστήσω όλες ρε κορίτσια για το ενδιαφέρον..για τα απίστευτα συγκινητικά σχόλια...για την παρουσία σας εδώ..για την ανυσηχία σας για μένα..Δεν μπορώ να βρω τα κατάλληλα λόγια για νας σας ευχαριστήσω..Δεν ξέρω αν υπάρχουν καν..Πάντως ευχαριστώ...Όπως και να 'χει..Και για να μην ανησυχείτε άλλο..Θέλω μόνο να πω οτι είμαι μια χαρά..Κι εγώ και τα ψυχολογικά μου.. Οτι είμαι επιτέλους στη Θεσσαλονίκη..και το γεγονός και μόνο οτι είμαι σπίτι μου..είναι απίστευτα χαλαρωτικό..Και ότι όποια άλλη δυσκολία έρθει θα αντιμετωπιστεί πάραυτα με χαμόγελο..Άλλωστε ο καλός ο καπετάνιος-καπετάνισσα, στη φουρτούνα φαίνεται..εεε;;;
Και επειδή η προηγούμενη ανάρτηση - εξομολόγηση είναι απίστευτα συναισθηματική και στενάχωρη...και μιας που επιτέλους αλλάξαμε εποχή και μπήκαμε στο φθινόπωρο... Θέλω να σας δείξω και τις όμορφες στιγμές του καλοκαιριού μας..Έτσι για να αφήσουμε τα άσχημα στο χτες...(και κυριολεκτικά και μεταφορικά..)
Οπότε πάμε να δούμε κάτι όμορφο..Δηλαδή...το Νικόλα!!!
με το καινούριο μπουρνούζι του...και το αγαπημένο του νεροπίστολο..για φέτος!!
Γιατί το καλοκαίρι μας ήταν πραγματικά δύσκολο αλλά είχε και όμορφες στιγμές..
Είχε παιχνίδια στην φουσκωτή πισίνα στο μπαλκόνι..μαζί με την αγαπημένη του ξαδέρφη...
Είχε και βουτιές στη θάλασσα...
Είχε και παιχνίδια στην άμμο...
Βουτιές στη πισίνα με το μπαμπά..
αλλά και με τη μαμά...
Είχε βόλτες με φίλους..που ήρθαν να μας φτιάξουν τη διάθεση...(Ευχαριστούμε πολύ Βασούλα και Μανώλη και Θόδωρε..)
Είχε πολλά - μα πάρα πολλά- γλειφιτζούρια..σε κάθε χρώμα και σε κάθε γεύση...
Είχε αγκαλιές με τη μαμά...
αλλά και με το μπαμπά..
Είχε μουτράκια γεμάτα κρουασάν σοκολάτα...
Είχε τρέξιμο στις πρασινάδες ..
..κάτι ελάχιστες στιγμές ελευθερίας (για να πιει η μαμά το καφέ της και να διαβάσει καμιά σελίδα από το βιβλίο της..)
Είχε μουσική παιδεία...
Είχε πολύ μα πάρα πολύ Νικόλα...
Καλό μήνα λοιπόν...και καλό φθινόπωρο σε όλους μας...
Και μακάρι οι όμορφες καλοκαιρινές στιγμές μας να μας δώσουν δύναμη για το χειμώνα που έρχεται..
φιλιά...
Ελπίδα
14 σχόλια
Το πιο δύσκολο έργο είναι να είσαι γονιός,αλλά όταν σε κοιτάνε τα ματάκια τους σου δίνουν ελπίδα,χαρά και δύναμη να συνεχίσεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νικόλας είναι η χαρά της ζώης και από ότι φαίνεται μπορεί και να ανέβει στο πάλκο ή μάλλον το κόβω και για την ζαχαροπλαστική ή τώρα που το σκέπτομαι καλύτερα παίζει και το ενδοχόμενο του κολυμβητή...!!! με μπέρδεψε αυτό το παιδί!!!
φιλάκια Ελπίδα μου!!!
αυτές οι στιγμές και αυτές οι φατσούλες είναι που μας δίνουν κουράγιο και δύναμη να ξεπερνάμε τις δυσκολίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό Φθινόπωρο! φιλάκια!
Βρε, το Νικολάκη! Μεγάλωσε και τρώει και γλειφιτζούρια και κάνει και βουτιές! Τι όμορφες, γαλάζιες εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα. Τελικά μία μικρή φατσούλα είναι αρκετή για να διώξει τις δυσκολίες. Να τον χαιρεσαι τον κούκλο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ κοριτσάκια!!! Η αλήθεια είναι οτι το μόνο καλό του καλοκαιριού ήταν ο Νικόλας.. Οι ανάγκες του πάνω απ' τις δικές μου..Οπότε έτρεχα και ξεχνιόμουν η μάνα..Αχ..τι να κάνω..Ότι θέλει με κάνει!! φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιδάκι μου γλυκό καλή εβδομάδα και καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις διάβασα την προηαγούμενη ανάρτησή σου... Από τη μια στενοχωρήθηκα που πέρασες δύσκολα και πιέστηκες τόσο πολύ ψυχολογικά, αλλά κυρίως χάρηκα γιατί είδα ένα κορίτσι συνειδητοποιημένο, αισιόδοξο και αποφασισμένο και αυτό μόνο σε κάτι καλό μπορεί να οδηγήσει.
Έχεις ένα υπέροχο πλασματάκι να σου ομορφαίνει τη ζωή άλλωστε και να σου δίνει τη δύναμη που χρειάζεσαι για να ξεπερνάς τις δυσκολίες.
Να είσαι καλά κοριτσάκι μου.
Φιλιά
Καλώς σε βρήκα Ελπίδα αν και μου φαίνεσαι γνωστή και απορώ πως δεν σε παρακολουθούσα τόσο καιρό...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προηγούμενη και η καινούρια ανάρτησή σου μοιάζουν πολύ με την δική μου...
Όοοοομως όλα καλά και προχωράμε!
Ο Νικόλας είναι ένας κούκλος!!Να σου ζήσει!
Σε φιλώ και θα τα λέμε!
Kαλό μήνα Ελπιδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πόσο μεγάλωσε ο Νικόλας σου;
Η φωτογραφία που ο μπαμπας σας πετάει τον Νικόλα στον αέρα με το σωσίβιο μου άρεσε πολύ!
Χαίρομαι πολύ που είσαι καλά και χάρηκα και με τις όμορφες στιγμές σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο προχωρούσα στην ανάρτηση τόσο μεγάλωνε το χαμόγελο..
Να είστε καλά..φιλιά πολλά!!
Κουκλος ο Νικόλας σου!! Τα καλύτερα έρχονται!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νικόλας πόσο μεγάλωσε;;;;; Ελπίδα μου μείνε στα όμορφα καιξέχνα τα άσχημα. Είμαι σίγουρη πως ο χειμώνας θα σε αποζημιώσει. Θυμήσου το. Εξάλλου είσαι παιδί του χειμώνα αν θυμάμαι καλά ε; Φιλάκια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, βρε Ελπιδάκι !!! Δεν καταφέραμε να σας δούμε φέτος, γαμώτο !!! Στενοχωρήθηκα με την προηγούμενη ανάρτησή σου, αλλά αυτή μ' έκανε κι αναθάρρησα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις γερές βάσεις γεμάτες αγάπη, κοριτσάκι. Στηρίξου σ' αυτές να ξορκίσεις τ' άσχημα και να χαίρεσαι τα όμορφα !
Φιλιά πολλά σε όλους !
Αφού ξεκίνησε και τα γλυφιτζούρια... πάει μεγάλωσε... για τον στρατό τον βλέπω σε λίγο,χιχι! Οπως και να χει σίγουρα αυτός πέρασε τέλεια,χιχι! Χαίρομαι που είσαι καλύτερα... οι βροχές θα καθαρίσουν το τοπίο... άντε χειμώνα έλα!!!! Κάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφες στιγμές! Τελικά αυτές μένουν Ελπίδα μου! Μεγάλωσε πάραπολύ ο μικρός! Kathy by anthomeli
ΑπάντησηΔιαγραφή