Δύσκολη εβδομάδα...
in English
Το ήξερα από την Κυριακή οτι θα είχαμε δύσκολη εβδομάδα...Η μαμά μου αρρώστησε το Σαββατοκύριακο... κόλλησε από τον μπαμπά μου αυτήν την ίωση που κυκλοφορεί με τον υψηλό πυρετό... Αυτό σήμαινε δύο πράγματα.. 1ον ότι έπρεπε κάποιος άλλος να προσέχει το Νικόλα τα απογεύματα που πηγαίνω στο φροντιστήριο...και 2ον ότι ο κλήρος πέφτει στον γενναίο..δηλαδή στην πεθερά μου.. Η μαμά μου προσέχει το πιτσιρικάκι μου από 4 μηνών... ξέρει τις συνήθειές του, τι του αρέσει, την αφήνει να τον ταίσει και να τον κοιμίσει...Η πεθερά μου - που παρεπιπτόντως είναι καταπληκτικός άνθρωπος- μέχρι πρόσφατα δούλευε και δεν έχει κρατήσει καθόλου το Νικόλα. Εννοείται οτι την γνωρίζει, παίζει μαζί της, της κάνει χαρούλες και γελάκια όμως δεν τον έχει ταίσει ή κοιμίσει...Κι εδώ θα έχουμε πρόβλημα... Ο μικρός..που είναι τρελός μαμάκιας - όχι ότι με χαλάει συνήθως χεχε- έχει και άποψη (όπως έχουμε ξαναπεί) αυτό το διάστημα βγάζει πολλά δόντια μαζεμένα και είναι ανήσυχος... Η μαμά μου ξέρει τα κουμπιά του και τον κουμαντάρει.. η πεθερά μου όμως ..; Την Δευτέρα και την Τρίτη ήταν και ο Αντώνης στο σπίτι τα απογεύματα...και παρόλο που βοήθησε την κατάσταση, δεν κατάφεραν να τον κοιμίσουν... Το αποτέλεσμα..; Γκρίνια και κλάμματα... Κι αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όταν έμπαινα στο σπίτι έκλαιγε σπαρακτικά μόλις με έβλεπε και ήθελε να έρθει σε μένα..Αχ το αγόρι μου ...Πρώτη φορά το έκανε αυτό...Τις άλλες φορές μόλις με δει, γελάει και θέλει αγκαλίτσα...Με τα πολλά πέρασαν οι δυο πρώτες μέρες....Έλα όμως που ο Αντώνης από την Τετάρτη (χθες δηλαδή) θα έλειπε εκτός Θεσσαλονίκης για μερικές μέρες... εδώ σε θέλω τώρα...Τρελό άγχος εγώ αλλά και η καημένη η πεθερά μου..που θα τον κράταγε πρώτη φορά ολομόναχη... Δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει το μάθημα χτες... Όταν έφτασα σπίτι ο μικρός κοιμόταν...έπαιξε, έφαγε, γκρίνιαξε, έκλαψε πολύ αλλά τελικά κοιμήθηκε...Το βράδυ τον πήρα στο δικό μου κρεββάτι και κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα. Σήμερα έχω μόνο μια ώρα ιδιαίτερα...Ανυπομονώ να τελειώσει αυτή η εβδομάδα...ευτυχώς αύριο είναι Παρασκευή...!!!
Το ήξερα από την Κυριακή οτι θα είχαμε δύσκολη εβδομάδα...Η μαμά μου αρρώστησε το Σαββατοκύριακο... κόλλησε από τον μπαμπά μου αυτήν την ίωση που κυκλοφορεί με τον υψηλό πυρετό... Αυτό σήμαινε δύο πράγματα.. 1ον ότι έπρεπε κάποιος άλλος να προσέχει το Νικόλα τα απογεύματα που πηγαίνω στο φροντιστήριο...και 2ον ότι ο κλήρος πέφτει στον γενναίο..δηλαδή στην πεθερά μου.. Η μαμά μου προσέχει το πιτσιρικάκι μου από 4 μηνών... ξέρει τις συνήθειές του, τι του αρέσει, την αφήνει να τον ταίσει και να τον κοιμίσει...Η πεθερά μου - που παρεπιπτόντως είναι καταπληκτικός άνθρωπος- μέχρι πρόσφατα δούλευε και δεν έχει κρατήσει καθόλου το Νικόλα. Εννοείται οτι την γνωρίζει, παίζει μαζί της, της κάνει χαρούλες και γελάκια όμως δεν τον έχει ταίσει ή κοιμίσει...Κι εδώ θα έχουμε πρόβλημα... Ο μικρός..που είναι τρελός μαμάκιας - όχι ότι με χαλάει συνήθως χεχε- έχει και άποψη (όπως έχουμε ξαναπεί) αυτό το διάστημα βγάζει πολλά δόντια μαζεμένα και είναι ανήσυχος... Η μαμά μου ξέρει τα κουμπιά του και τον κουμαντάρει.. η πεθερά μου όμως ..; Την Δευτέρα και την Τρίτη ήταν και ο Αντώνης στο σπίτι τα απογεύματα...και παρόλο που βοήθησε την κατάσταση, δεν κατάφεραν να τον κοιμίσουν... Το αποτέλεσμα..; Γκρίνια και κλάμματα... Κι αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όταν έμπαινα στο σπίτι έκλαιγε σπαρακτικά μόλις με έβλεπε και ήθελε να έρθει σε μένα..Αχ το αγόρι μου ...Πρώτη φορά το έκανε αυτό...Τις άλλες φορές μόλις με δει, γελάει και θέλει αγκαλίτσα...Με τα πολλά πέρασαν οι δυο πρώτες μέρες....Έλα όμως που ο Αντώνης από την Τετάρτη (χθες δηλαδή) θα έλειπε εκτός Θεσσαλονίκης για μερικές μέρες... εδώ σε θέλω τώρα...Τρελό άγχος εγώ αλλά και η καημένη η πεθερά μου..που θα τον κράταγε πρώτη φορά ολομόναχη... Δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει το μάθημα χτες... Όταν έφτασα σπίτι ο μικρός κοιμόταν...έπαιξε, έφαγε, γκρίνιαξε, έκλαψε πολύ αλλά τελικά κοιμήθηκε...Το βράδυ τον πήρα στο δικό μου κρεββάτι και κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα. Σήμερα έχω μόνο μια ώρα ιδιαίτερα...Ανυπομονώ να τελειώσει αυτή η εβδομάδα...ευτυχώς αύριο είναι Παρασκευή...!!!
7 σχόλια
Περαστικά σας! Ελπίδα μου πόσο σε καταλαβαίνω, εγώ έχω μαμά και πεθερά μακρυά και όπως καταλαβαίνεις το να τον αφήσω κάπου είναι μεγάαααλοοο θέμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δύσκολα τα δοντάκια και εμένα βγάζει τέσσερα τώρα και είναι γκρινιαρούλης ο καημένος!
Κουράγιο και υπομονή! Αύριο είναι Παρασκευή!!!
Περαστικά σας και κουράγιο. Πάντως είναι μια καλή ευκαιρία να τον μάθει και η πεθερά σου (και ο Νικόλας επίσης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ μακάρι να είχα μαμά και πεθερά κοντά... Άστα.
Όλα καλά θα σας πάνε. Φιλιά
Ευχαριστώ κορίτσια!!! Ευτυχώς που είναι κοντά και οι δύο... αλλιώς δεν ξέρω κι εγώ αν θα τα κατάφερνα!!! Πως τα καταφέρνετε απορώ...μπράβο σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπομονή..τελείωσε η βδομάδα! Παρασκευή αύριο και θα είστε αυτοκόλλητοι! Σε καταλαβαίνω, και σε μας μόνο η μαμά μου ξέρει να κρατάει τη μικρή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓρήγορα περαστικά σε όλη την οικογένεια. Σαν τη "μυρωδιά" της μανούλας, τίποτα στον κόσμο για το μικρό -και μεγάλο, μιλώντας για τον γιό μου- παιδάκι. Απόλαυσε όλες αυτές τις στιγμές με το μωράκι σου Ελπίδα μου, γιατί μεγαλώνουν πολύ γρήγορα τα λουλουδάκια μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό κουράγιο κορίτσι μου...θα περάσει!!!Περαστικά σας, θα του κάνει καλό να είναι και με την άλλη γιαγιά, μόνο που θα το καταλάβεις αργότερα...μην στεναχωριέσαι μανούλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολες καταστάσεις σε καταλαβαίνω!!!Όμως και εγώ πιστεύω ότι είναι καλό να μαθαίνει και την άλλη γιαγιά να μην αγχώνεσαι όλα θα πάνε μια χαρά!Φιλάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφή