Μεγάλη Δευτέρα σήμερα...ξεκίνησε η Μεγάλη Εβδομάδα... Πάντα νηστεύω τη μεγάλη εβδομάδα...από πιτσιρίκι στο δημοτικό..'Ολοι νηστεύαμε τότε θυμάμαι...Μικροί μεγάλοι..Κι εμείς οι μικροί- δεν ξέρω γιατί- το παίρναμε πολύ πατριωτικά το θέμα...Αλίμονο σ'αυτον που θα ερχόταν να παίξει με τυρόπιτα και γάλα στα χέρια...που θα έτρωγε σοκολάτα γάλακτος (άκουσον άκουσον) ή παγωτό μπροστά μας...Τον κοιτούσαμε με μισό μάτι και λέγαμε συνομωτικά ο ένας στον άλλο: απαπα δεν νηστεύει αυτός...και δεν τον θέλαμε στην παρεα...Η πρώτη ερώτηση τη Μεγάλη Δευτέρα ήταν : "νηστεύεις ;" Και την Μεγάλη Πέμπτη : "κοινώνησες ; "Και αν η απάντηση ήταν καταφατική τότε σκάγαμε χαμόγελο... Ακόμα και τώρα μου κακοφαίνεται λίγο...Εγώ την περίμενα πως και πως αυτή την εβδομάδα τη διαφορετική...γιατί έπινα τσάι με μέλι και όχι γάλα, γιατί αντί για παγωτό έτρωγα γρανίτες (η μόνη περίπτωση...), γιατί το μεσημέρι τρώγαμε πρόχειρα και συνήθως πατάτες τηγανιτές !!! Και πάντα λαχταρούσα το Μεγάλο Σάββατο να φάω τα αβγά ή τα τσουρέκια...Και κυριώς γιατί ...ένιωθα διαφορετικά... σαν να δίνω φόρο τιμής ενα πράγμα..Πέρυσι ήταν η μόνη φορά που δεν νήστεψα γιατί ήμουν έγκυος και γέννησα (Μεγάλη Τετάρτη ήρθε το αγόρι μου..) και πάλι ένιωθα κάπως... Σαν να μην είναι Πάσχα ένα πράγμα..Και εντάξει δεν είμαι της εκκλησίας αλλά κάποια πράγματα απλά τα πιστεύω...Και μπορεί να μην νηστεύω 40 μέρες αλλά νηστεύω τη Μεγάλη εβδομάδα..Και μπορεί να μην πηγαίνω στην εκκλησία αλλά Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή χωρίς τα 12 Ευαγγέλια ή τον Επιτάφειο..απλά δεν υπάρχει.. Και κάθε φορά νιώθω την ίδια κατάνυξη και γλυκιά μελαγχολία..Και μου αρέσει που ακολουθούμε το κανονικό πρόγραμμα...Την Μεγάλη Τετάρτη πάντα φτιάχνουμε τσουρέκια και την Μεγάλη Πεμπτη πάντα βάφουμε τα αυγά...Την Μεγάλη Παρασκευή και το Μέγα Σάββατο (όπως το λέει η γιαγιά μου) δεν τρώμε ούτε λάδι (το μόνο Σάββατο..λέει η μαμά μου)...Για μας τα πιτσιρίκια δεν υπήρχε τέτοια μέρα...Να μην πρέπει να φάμε φασολάκια ή αρακά...και να γυρνάμε με φέτες ψωμί και μαρμελάδα στο χέρι για μεσημεριανό...;; Δεν υπήρχε καλύτερο...Και εννοείται οτι παρόλο που το έχουμε δει 100 φορές..αν δεν δούμε καθε φορά τον "Ιησού από τη Ναζαρέτ" του Zeffirelli..κάτι δεν μας κολλάει...Ο Αντώνης πάλι δεν έχει σχέση με τέτοια πράγματα...Οι γονείς του (μεγαλωμένοι στην Τσεχία) δεν έκαναν τέτοια πράγματα.. οπότε κι εκείνος δεν τρελαίνεται...Όταν είμαστε στο χωρίο ακολουθάει - εννοείται- αλλά χωρίς να το νιώθει...Στην αρχή μου φαινόταν παράξενο αλλά τώρα το έχω συνηθίσει...Εμένα πάλι μου αρέσει το Πάσχα...Μου θυμίζει χωριό και πασχαλιές και το σπίτι της γιαγιάς μου, κατσικάκι ψητό και μαγειρίτσα της μαμάς μου, παιχνίδια με τα ξαδέρφια μου, μυρωδιές από λιωμένο κερί και λιβάνι, γέλια και τραγούδια και όμορφες οικογενειακές στιγμές...Γι' αυτό και μ' αρέσει αυτή η εβδομάδα η διαφορετική...Και θα ήθελα να τα ζήσει κι ο Νικόλας μου έτσι και να τα χαρεί, να έχει όμορφες αναμνήσεις ...άλλωστε κι αυτός πασχαλινός είναι...Καλή Μεγάλη Εβδομάδα...!!!
Λατρεύω τη γλυκιά θλίψη της Μεγάλης Εβδομάδας. Τώρα που είμαι εγώ η μαμά της οικογένειας, παίρνω άδεια Μ. Τετάρτη και Μ. Πέμπτη για να φτιάξω κουλουράκια και τσουρέκια, να πάω με τα παιδιά μου στην εκκλησία, να βάψουμε τα αυγά, να νιώσω αυτές τις ημέρες όπως όταν ήμουν παιδί. Που πάντα έπαιρνα μαζί στο εξοχικό τη σχολική μου τσάντα με τα βιβλία μου, αλλά ποτέ δεν διάβαζα ούτε λέξη!!! Που πάντα την Μ. Εβδομάδα ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και έβρεχε, αλλά το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή ο ήλιος έλαμπε (αυτό συμβαίνει και τώρα και πάντα μου κάνει εντύπωση!!!). Που κοινωνούσαμε Μ. Σάββατο πρωί, αλλά πάλι δεν τρώγαμε, παρά μόνο μετά την Ανάσταση. Και ενώ ο τόπος ξεχείλιζε από μυρωδιές με μαχλέπι, μαστίχα, μαγειρίτσα και γαρδουμπάκια, εμείς πίναμε κακάο και τρώγαμε ταχίνι, ελιές και ντομάτα. Που χαϊδεύαμε τη λαμπάδα μας μέσα στο κουτί της και λαχταρούσαμε πως και πώς να την ανάψουμε. Που περιμέναμε την Ανάσταση για να φορέσουμε τα καινούργια μας παπούτσια. Που μπορεί όλο το χρόνο το αρνί να μην μας άρεσε, αλλά το Πάσχα μας φαινόταν λουκούμι! Ας αφήσουμε πίσω αυτές τις ημέρες τα προβλήματα της καθημερινότητας (όσο μπορούμε) και ας αφιερώσουμε το χρόνο και τη σκέψη μας στα παιδιά μας και την ψυχή μας. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε εσένα και την οικογένειά σου!!!
Ευχαριστώ Αστρονεραϊδούλα μου...Κι εγώ έχω αναμνήσεις όπως οι δικές σου...όμορφες..Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση και σε σένα και την οικογένειά σου!!! Να περάσετε όμορφα!!!
Ε, ναι..αν δεν τηρήσουμε και λίγα έθιμα πώς θα το καταλάβουμε ότι είναι Πάσχα? Ειδικά για τα παιδάκια όλα αυτά είναι που τους μένουν! Καλή Μεγάλη Βοδμάδα να έχετε και φιλάκι στο πασχαλινό μωρό!
Είμαι η Ελπίδα, ή αλλιώς.. η μαμά του Νικόλα. Νηπιαγωγός κατά βάθος-καθηγήτρια αγγλικών κατά λάθος, φανατική βιβλιοφάγος, ερασιτέχνης φωτογράφος, παθιασμένη ζαχαροπλάστισσα (με αδυναμία στη σοκολάτα), ανήσυχη crafter και μαμά Blogger. Καλλιτεχνικό και ανήσυχο πνεύμα δηλαδή.. Μου αρέσει να καταπιάνομαι με πολλά και διαφορετικά πράγματα.. Να δοκιμάζω, να φτιάχνω, να δημιουργώ .. για μένα και όσους αγαπώ. Το two boys and hope είναι η δική μου γωνιά στον κόσμο, το προσωπικό μου διαδικτυακό ημερολόγιο.. Εκεί θα με βρείτε , μαζί με το Νικόλα, να μοιράζομαι την καθημερινότητά μας, τις σκέψεις και τις ιδέες μου, τα παιχνίδια και τις κατασκευές που φτιάχνουμε, τις πολύχρωμες καλλιτεχνικές μας ανησυχίες, τις αγαπημένες μας συνταγές, τα βιβλία που ξεχωρίζουμε. Ότι αγαπάμε και θέλουμε να το προτείνουμε και να το μοιραστούμε !!!
7 σχόλια
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα. Οι αναμνήσεις σου μου θύμισαν λίγο ή πολύ τις δικές μου. Να έχετε ένα όμορφο Πάσχα και Καλή Ανάσταση!Callie by Anthomeli
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσείς να περάσετε πολύ όμορφα!!!Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε σένα και την οικογένειά σου!!!
ΔιαγραφήΛατρεύω τη γλυκιά θλίψη της Μεγάλης Εβδομάδας. Τώρα που είμαι εγώ η μαμά της οικογένειας, παίρνω άδεια Μ. Τετάρτη και Μ. Πέμπτη για να φτιάξω κουλουράκια και τσουρέκια, να πάω με τα παιδιά μου στην εκκλησία, να βάψουμε τα αυγά, να νιώσω αυτές τις ημέρες όπως όταν ήμουν παιδί. Που πάντα έπαιρνα μαζί στο εξοχικό τη σχολική μου τσάντα με τα βιβλία μου, αλλά ποτέ δεν διάβαζα ούτε λέξη!!! Που πάντα την Μ. Εβδομάδα ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και έβρεχε, αλλά το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή ο ήλιος έλαμπε (αυτό συμβαίνει και τώρα και πάντα μου κάνει εντύπωση!!!). Που κοινωνούσαμε Μ. Σάββατο πρωί, αλλά πάλι δεν τρώγαμε, παρά μόνο μετά την Ανάσταση. Και ενώ ο τόπος ξεχείλιζε από μυρωδιές με μαχλέπι, μαστίχα, μαγειρίτσα και γαρδουμπάκια, εμείς πίναμε κακάο και τρώγαμε ταχίνι, ελιές και ντομάτα. Που χαϊδεύαμε τη λαμπάδα μας μέσα στο κουτί της και λαχταρούσαμε πως και πώς να την ανάψουμε. Που περιμέναμε την Ανάσταση για να φορέσουμε τα καινούργια μας παπούτσια. Που μπορεί όλο το χρόνο το αρνί να μην μας άρεσε, αλλά το Πάσχα μας φαινόταν λουκούμι! Ας αφήσουμε πίσω αυτές τις ημέρες τα προβλήματα της καθημερινότητας (όσο μπορούμε) και ας αφιερώσουμε το χρόνο και τη σκέψη μας στα παιδιά μας και την ψυχή μας. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε εσένα και την οικογένειά σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Αστρονεραϊδούλα μου...Κι εγώ έχω αναμνήσεις όπως οι δικές σου...όμορφες..Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση και σε σένα και την οικογένειά σου!!! Να περάσετε όμορφα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, ναι..αν δεν τηρήσουμε και λίγα έθιμα πώς θα το καταλάβουμε ότι είναι Πάσχα? Ειδικά για τα παιδάκια όλα αυτά είναι που τους μένουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Μεγάλη Βοδμάδα να έχετε και φιλάκι στο πασχαλινό μωρό!
Ευχαριστούμε πολύ!!! Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση και σε σας!!!
ΔιαγραφήΟμορφη ανάρτηση, γεμάτη μνήμες και συγκίνηση...Να είσαι καλά και να περάσετε ακόμη καλύτερα!!Θέλει παράδοση το Πάσχα, συμφωνώ μαζί σου...
ΑπάντησηΔιαγραφή