Τρομερά Τρια..

in English soon

Σίγουρα έχετε ακούσει για τα Φοβερά Δυο.. Terrible Two δηλαδή.. Τα Τρομερά Τρία (βλέπε Horrible Three ) τα έχετε ακούσει;;; Τι είναι αυτό ;;; Είναι αυτό που το αγγελούδι σου μεταμορφώνεται σε μικρό τερατάκι λίγο πριν αλλά και αφού κλείσει τα 3 του χρόνια.. Και το δικό μου αγγελούδι δηλαδή..

Δεν το περνάνε όλα τα παιδιά (ευτυχώς !!!) αλλά κι όσα το περνάνε ..δεν το κάνουν με τον ίδιο τρόπο... Πάλι καλά...γιατί θα μας είχαν ξετινάξει.. 

Σίγουρα θα έχεις κάπου, κάποτε ...δει, ένα τρίχρονο να ουρλιάζει και να χτυπιέται και μια ταλαίπωρη μάνα να προσπαθεί  

α) να το συνεφέρει  

β) να το μεταφέρει γρήγορα μακριά από τα επικριτικά βλέμματα τύπου "μα καλά τι του έκανε και ουρλιάζει ή καλά δεν μπορεί να κάνει κουμάντο στο παιδί της;;" και  

γ) να προσπαθεί να κάνει τη γη να ανοίξει και να την καταπιεί.. 

Εγώ πάλι που ήμουν καλό κορίτσι και δεν σκεφτόμουνα ποτέ κάτι τέτοιο.. τι αμαρτίες πληρώνω μου λες;;;

Γιατί ναι... μη βλέπεις που γενικά ο Νικόλας είναι ένας γλύκας (όταν θέλει δηλαδή..).. ένα αξιολάτρευτο χαδιάρικο μικρό αγόρι.. γελαστό και τέλειο!! Όταν τον πιάσει η κρίση.. ωωω γίνεται χαμός..!!! 

Κι αυτό άρχισε να συμβαίνει λίγο πριν τα τρίτα του γενέθλια.. Ξαφνικά το αξιολάτρευτο παιδί μου άρχιζε να αλλάζει.. να γίνεται επιθετικός, να σου ορμάει, να χτυπάει, να γρατζουνάει, να πετάει πράγματα κάτω..Σουφρώνει τα φρύδια και επιτίθεται.. Ένα άγριο τιγράκι..Να ουρλιάζει και να χτυπιέται για χαζά πράγματα..

"Θέλω κρύο μαντιλάκι!!! (βλέπε μωρομάντιλο) ΘΕΛΩ ΚΡΥΟ ΜΑΝΤΙΛΑΚΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑΑΑΑΑΑΑ !!!"

"Οχι αυτήν την μπλουζα!! Βγαλ'την ΒΓΑΛΤ 'ΤΗΝ ΒΓΑΛ' ΤΗΗΗΗΗΝΝΝΝ !!!" 

"Τι είναι αυτά τα κόκκινα στο φαγητό μου;;(ίχνη από κόκκινη πιπεριά) Πάρτα πάρτα ΠΑΡΤΑΑΑΑΑΑΑ!!!"

"Μαμά δώσε μου το νερό μου.." "Νικόλα πήγαινε στο τραπέζι και πάρτο.." ΕΣΥ ΕΣΥ ΕΣΥΥΥΥΥΥ !!! Πάω να του το δώσω.. ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥΥΥΥΥ !! 
 

"Φύγε φύγε ΦΥΓΕΕΕΕΕΕΕΕΕ" 

"Όχι εσύ όχι εσύ ΟΧΙ ΕΣΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!" 

"Δεν θέλω ΔΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩ!!!" 

"Ασε με άσε με ΑΣΕ ΜΕΕΕΕΕΕΕΕ !!! ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!

 Ένα μικρό εξαγριωμένο αγοράκι - τερατάκι.. 

Μερικά λεπτά άγριων τσιρίδων που στα απαίδευτα αυτιά φαίνονται αιώνες.. (Ο Αντώνης δεν αντέχει με τίποτα.. Αρχίζει να φωνάζει κι αυτός και μετά έχω δύο 3χρονα στο σπίτι..)

Να μην ξέρεις τι να τον κάνεις.. Να θες να αρχίσεις να ουρλιάζεις κι εσύ να δούμε ποιός θα κερδίσει (και ποιος γείτονας θα φωνάξει την αστυνομία και την πρόνοια). Να θες να του δώσεις μια.. για να σταματήσει (εννοείται οτι συγκρατιέσαι κι εσύ και το χέρι και τα νεύρα σου) 

Εγώ πάλι το παίζω τέρας ηρεμίας και αναισθησίας (προσπαθώ τουλάχιστον).. Τον αφήνω να ουρλιάζει... Να ξεσπάσει εν μέρη.. αλλά μην μας κάνει και το σπίτι θερινό..

Με ήρεμη φωνή μέσα στη γλύκα και στη ζάχαρη..:

"Ηρέμησε Νικόλα.. Ηρέμησε αγόρι μου.. Γιατί θύμωσες;; Συμβαίνει κάτι ;; Μπορώ να σε βοηθήσω;; Πονάς πουθενά;; Χρειάζεσαι κάτι;; Ηρέμησε σε παρακαλώ.. Δεν μου αρέσει η συμπεριφορά σου.. Όταν θέλουμε κάτι το ζητάμε ευγενικά.. Αυτό που θέλεις δεν γίνεται.. Ηρέμησε.. Δεν μου αρέσει να θυμώνεις.. Δεν μου αρέσει να μιλάς άσχημα.. Πες μου τι θέλεις.. Χαλάρωσε.. Εγώ σ' αγαπάω ακόμα κι όταν θυμώνεις..  Έλα να το συζητήσουμε" 

(Οδηγίες χρήσης:Το επαναλαμβάνουμε συνέχεια σα να κόλλησε ο δίσκος..το CD..δηλαδή..)

Άλλες φορές πάλι του θυμώνω κι εγώ.. Σταυρώνω τα χέρια μου και του γυρίζω την πλάτη..

" Ωραία τώρα θύμωσα κι εγώ.. Δε σου μιλάω όταν είσαι θυμωμένος.. Δε μ' αγαπάς.. Όταν μου φέρεσαι άσχημα και με πονάς .. δε μ'αγαπάς.." 

Και τότε έρχεται να με καλοπιάσει..

"Σ' αγαπάω μαμά... Δεν θα το ξανακάνω.. Δε θα σε ξαναχτυπήσω..τραβήξω τα μαλλιά.. γρατζουνίσω.. Θα είμαι καλό παιδί.. Δεν θα το ξαναπετάξω.. Έλα ξεθύμωσε..Συγγνώμη μαμά.. Καταλάθος το έκανα..." 
  

Και ξαναβγαίνει ο ήλιος.. 

Τώρα όλο αυτό εξηγείται και επιστημονικά.. Είναι που δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα ο μετωπιαίος λοβός και δεν μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματά του.. το θυμό του... Είναι πολλά για ένα παιδί 3 χρονών και δεν ξέρει με ποιον τρόπο να τα διαχειριστεί.. 

Συχνά φταίνε και εξωτερικοί παράγοντες όπως η επιθετική συμπεριφορά των γονιών, οι εκπομπές που βλέπει το παιδί..γενικά τα επιθετικά ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον του.. 

Ο Νικόλας πάντως δεν βλέπει επιθετικά και βίαια παιδικά προγράμματα.. Ουτε καν αυτά που ίσως να λένε και καμιά άσχημη λέξη ή έχουν άσχημη συμπεριφορά.. Και δεν του αρέσουν αλλά και δεν τον αφήνω.. (όσο μπορώ ακόμα..)

Δεν του φωνάζουμε (το κατά δύναμιν) και δεν τον χτυπάμε.. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ !! Δεν μαλώνουμε μπροστά του.. (όσο γίνεται είπαμε..).. Οπότε θεωρώ και ελπίζω οτι είναι κάτι περαστικό της ηλικίας του και προσπαθώ να το αντιμετωπίσω με τον τρόπο μου.. Τον έχω στην κουβέντα.. Πολύ.. Του μιλάω πολύ.. Προσπαθώ να τον μάθω να διαχειρίζεται το θυμό του με λέξεις και όχι με πράξεις.. Τον έχω τρελάνει να του λέω ιστορίες για παιδάκια που θύμωναν και χτυπούσαν και γκρίνιαζαν και δεν τα ήθελε κανένας για φίλους.. Δεν πιάνει πάντα αλλά το χειρίζομαι -θέλω να πιστεύω - όσο καλύτερα μπορώ.. 

Αλλά καμιά φορά με κουράζει.. Με κουράζει η γκρίνια του.. και τα ξεσπάσματα του.. Ελπίζω πραγματικά να είναι κάτι περαστικό και όχι μέρος του χαρακτήρα του.. Να μην μου γίνει ένας θυμωσιάρης γκρινιάρης ενήλικος.. Το καλό είναι οτι τελειώνουν γρήγορα σα περαστικές μπόρες και μετά βγαίνουν κάτι χαρούμενα ουράνια τόξα..

Άντε βρε αγόρι μου.. Αφού είσαι πιο ωραίος όταν γελάς !!!  

Η φωτογράφηση έγινε στη Χαλκιδική και το μοντέλο μου πληρώθηκε (χμμμμ.. δωροδοκήθηκε.. ) σε ζελεδάκια αρκουδάκια για να δεχτεί να παρουσιάσει όλα αυτά τα συναισθήματα..