in English soon
Την προηγούμενη Δευτέρα ο Νικόλας συμπλήρωσε τους 25 μήνες...Πότε πέρασε κιόλας ένας μήνας από τα γενέθλιά του ούτε που το κατάλαβα...
Αυτό το θέμα του με το φαγητό...ώρες ώρες με τρελαίνει.. Μα είναι δυνατόν να μην πεινάει...;; Οκ δεν θέλω να τον κυνηγάω με το κουτάλι..Την προηγούμενη Δευτέρα ο Νικόλας συμπλήρωσε τους 25 μήνες...Πότε πέρασε κιόλας ένας μήνας από τα γενέθλιά του ούτε που το κατάλαβα...
- Μήνας: 25ος
- Ύψος: 87,2εκ.
- Βάρος: 11.950 γρ.
- Νο παπουτσιού : 23
- Αγαπημένο φρούτο : ροδάκινο και βερίκοκο (τρώει συνήθως φρούτα εποχής...)
- Αγαπημένο cartoon : Μίκυ Μάους club και οι Μικροί Αινστάιν (τώρα βλέπουμε και τη 2η σεζόν..)
- Αγαπημένη ταινία: "Ψάχνοντας το Νέμο"
- Aγαπημένο χρώμα: πράσινο και γαλάζιο και μωβ
- Αγαπημένο ζωό : γουρουνάκι και γαϊδουράκι
Είπαμε είμαι Ελληνίδα μάνα αλλά να ξεφύγουμε κι από κάποια στερεότυπα.. Με τις ώρες του είναι..Άλλες φορές θα φάει...Άλλες φορές μόνο μερικές κουταλιές..Άλλες φορές μπορεί να μην θέλει ούτε από τα αγαπημένα του φαγητά..Έχω την υποψία οτι τον ενοχλούν τα δόντια του...Ίσως να ετοιμάζονται οι πίσω τραπεζίτες και γι 'αυτό δεν θέλει να μασάει πολύ πολύ..Γιατί παρατήρησα ότι προτιμάει τα μαγειρευτά και γενικά αυτά που τα τρώει με το κουτάλι..Γι' αυτό και ξεκίνησα να του κάνω πάλι φρουτόκρεμες.. Τουλάχιστον να τρώει και κανένα φρούτο..
Εδώ και λίγο καιρό έχει αρχίσει και τις ερωτήσεις..."Τι είναι αυτό μαμά;" "Τι κάνει;" "Που πας;" "Τι είναι εκεί;;" Και τέτοια...Τι πλάκα που έχει...Είναι περίεργος και θέλει όλα να τα μαθαίνει.. Ευτυχώς τα "γιατί μαμά;" ακόμα αργούν νομίζω...χαχα
Μιλάει, μιλάει, μιλάει....Συνέχεια..Ασταμάτητα... Και μόνος του και στην τηλεόραση και στα παιχνίδια του και σε όλους εμάς...Τρελαίνομαι να τον ακούω..Να με ρωτάει, να απαντάει, να τραγουδάει, να λέει ιστορίες...Τώρα τελευταία έχει κολλήσει το "καλέ" και το λέει συνέχεια...(από που το άκουσε άραγε..;;) "Άνοιξε την τηλεόραση καλέεεεε" "Δώσε μου το νερό, καλεεεεέ..." Οκ από μέσα μου γελάω..αλλά απ' έξω δεν του δίνω σημασία για να το κόψει..
Λατρεύει τα βιβλία του..(ουφ! ευτυχώς! Και το είχα ένα άγχος..). Θέλει να διαβάζουμε συνέχεια..κάθε μέρα...κάθε βράδυ.. Και όχι μόνο ένα...Πολλά...Πριν κοιμηθεί θέλει παραμύθι οπωσδήποτε...Κι αν πας να τον κοροϊδέψεις και να φας καμιά σελίδα...το ξέρει ο άτιμος και δεν σε αφήνει.. Τα αγαπημένα του είναι "Τα 3 γουρουνάκια" (φυσικά...), "Ο λύκος και τα 7 κατσικάκια" (έχουμε αδυναμία στους λύκους...χαχα), "Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας" (έχουμε πιάσει και τους μύθους του Αισώπου..) και τώρα τελευταία "Ο Τζακ και η φασολιά".. Εννοείται πως τα ξέρει απ' έξω και σου τα διηγείται κιόλας..
Είναι πιπιλομανής...Κι όσο έλεγα να του το κόψω...τόσο περισσότερο τις ζητάει..Λες και το καταλαβαίνει και το κάνει επίτηδες..Μερικές φορές τις ξεχνάει εντελώς κι άλλες φορές τις ζητάει απελπισμένα...Για να δούμε...Ίσως αργότερα να τα καταφέρουμε..
Είναι όλα δικά του...Μα όλα όμως..Ότι δει, ότι έχουμε, ότι θέλει.."Είναι δικό μου" φωνάζει.."Είναι του Νικόλα"..Δικά του τα παιχνίδια, τα μαξιλάρια, τα παραμύθια, τα πιάτα και τα ποτήρια...όλα δικά του.. Έχει πλάκα όταν προσπαθεί γελώντας να με διώξει από το μαξιλάρι ΜΟΥ φωνάζοντας : "Αυτό είναι δικό ΜΟΥ μαξιλάρι μαμάαααα" . Αλλά για κάνε πως του παίρνεις τα δικά του....Αααααα όλα κι όλα...Τα δικά του δικά του και τα δικά μας...πάλι δικά του..χαχα!! Το καλό είναι όμως ότι μόλις του ζητήσεις κάτι..αμέσως σου το δίνει..Μοιράζεται μωρέ το αγόρι μου....απλά πρέπει να το ζητήσεις ευγενικά...
Έχει αλλάξει στάση ύπνου πάλι..Αλλάζει συχνά κατά καιρούς.. Ένα διάστημα κοιμόταν μόνο αγκαλιά..Ύστερα μόνο πάνω στο χέρι μου...Ήθελε να ακουμπάει το κεφάλι του στην παλάμη μου..και τσουπ αμέσως τον έπαιρνε ο ύπνος..Μετά δεν ήθελε τίποτα...και ξάπλωνε μόνος του στο μαξιλάρι...Τον προηγούμενο μήνα έβαζε τα χέρια του κάτω από το μαξιλάρι..Τώρα αγκαλιάζει το μαξιλάρι του και απλώνει τα πόδια του πάνω σε σχήμα γάμα ή ξαπλώνει ολόκληρος επάνω..Μερικές φορές όμως θέλει ακόμα να ξαπλώνει επάνω μου για να κοιμηθεί..Τις προάλλες που ήθελε αγκαλιά και τον πήρα για να κοιμηθεί...γυρνάει και μου λέει: "Όχι έτσι μαμά...θέλω να σε βλέπω". Και γύρισε να ξαπλώσει πάνω στο στήθος μου για να με κοιτάει όπως όταν τον κοίμιζα μωρό...Λιώμα με έκανε...
Ευτυχώς ακόμα κοιμάται το μεσημέρι.. Ίσα ίσα δυο ωρίτσες για να ξεκουραστούμε..Αυτός για να πάρει δυνάμεις κι εγώ για να χαλαρώσω και να έχω λίγο χρόνο για μένα..χεχε.."Νάνι νάνι ο Νικόλας κάνει....."
Οι αγαπημένες του ασχολίες είναι να ζωγραφίζει (με τα πάντα..μαρκαδόρους, κηρομπογιές..), να κάνει παζλ, να παίζει με τα τουβλάκια του και να φτιάχνει πύργους, να παίζει το γιατρό και να δίνει φάρμακα στα άρρωστα ζωάκια του και στην άρρωστη μαμά, γιαγιά ή όποιον άλλο είναι στο σπίτι και έχει την καλή διάθεση να ξαπλώσει στο χαλί και να κάνει τον άρρωστο..Τρελαίνεται να παίζει με μπαλόνια και πάντα έχουμε 5-6 φουσκωμένα στο σπίτι για να τα κυνηγάει ο Νικόλας..
Όταν θυμώνει..σταυρώνει τα χέρια του, παίρνει το κατσουφιασμένο του ύφος..στο ανακοινώνει : "Εγώ τώρα θύμωσα" ..(λες και δεν θα το καταλάβαινες..χαχα) και πάει καμαρωτός καμαρωτός και ξαπλώνει μπρούμυτα στο χαλί του διαδρόμου (!!). Κρυφογελάω μέχρι να πάω να τον σηκώσω από εκεί..για να ξεθυμώσει..
Αρχίζει και διαμορφώνει τις δικές του απόψεις και γούστα και θέλω..Του μιλάω πολύ, για όλα..Το συζητάμε..Συχνά με τουμπάρει (όταν τον αφήνω) αλλά κάνει και αυτά που του λέει η μαμά κι ο μπαμπάς..
Τρελαίνεται να παίζει μουσική με αυτοσχέδια όργανα και να χορεύει..Κι έχει και την απαίτηση να χορεύουμε κι εμείς.."Χόρεψε μαμά..γιαγιά..μπαμπά"..Βρε στο ταψί θα μας χορέψει αυτός..αλλά έχε χάρη που είναι γλυκούλης..
Τον παίρνω αγκαλιά και τον ρωτάω: "Πόσο αγαπάς τη μαμά;" "Ως στον ουρανό είναι λίγο..." Και μου απαντάει τραγουδιστά: "..ακόμα και τα αστέγια είναι κοντά, γιατί η δική μας αγάπη..πάει μακυααααά.."
Φως της ζωής μου...
Πολλά πολλά φιλιά στα μαγουλάκια του :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίνω δίνω..ευχαριστώ πολύ!!
ΔιαγραφήΕλπίδα μου ο γιος σου είναι ένας κούκλος!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Μαριαντίνα μου!!! Να χαίρεσαι κι εσύ τη συνονόματη!! πολλά φιλιά
ΔιαγραφήΝα μου τον φιλησεις. Είναι γλυκας ο Νικολακης σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ Μαρία μου!! πολλά φιλιά
ΔιαγραφήΟ Νικόλας σου με τον Στράτο μου έχουν ένα κοινό...την αγάπη για τον Μίκυ Μάους και τον λύκο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά σε όλα τα παιδάκια αυτά αρέσουν νομίζω.. Κι όσο για το λύκο νομίζω κατάλαβα γιατί του αρέσει τόσο πολύ!!Γιατί είναι ο μόνος που κάνει κινήσεις: φυσάει!! χαχαχα!! Πολλά φιλιά στα αγόρια σου Βανούλα!!
ΔιαγραφήΕλπιδάκι μου μας έλλειψες! που χάθηκε το κορίτσι, αλλά διαβάζοντας για το Νικόλα σου κατάλαβα ότι η γλυκιά μανούλα είναι κοντά στον άγγελο της και ζει την κάθε του στιγμή.Στο έχω ξαναπεί ότι με ευχαριστεί να σε διαβάζω γιατί με πας πίσω στα χρόνια που μεγάλωνε και ο δικός μου γιος.Μην προβληματίζεσαι για το φαγητό όταν έγινε 2 χρονών ο γιος μου έκανε ακριβώς το ίδιο.Έτσι λοιπόν έτρεξα στη βιβλιθήκη στην εγκυκλοπαίδια γονείς (τώρα τι σου λέω προ αμνημονεύτων ετών εποχή χωρίς ίντερνετ)και διάβασα ότι πολλά παιδάκια σε αυτή την ηλικία γίνονται λιγόφαγα και κακόφαγα.Φάση είναι που περνάει λίγο υπομονή.Φιλάκια σε εσένα και στο γιοκάκι σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου..ναι χάθηκα λίγο..Ο Νικόλας με τρέχει..χεχε!! Τελικά κι άλλες μου το είπανε αυτό..Ελπίζω να είναι φάση!! πολλά φιλιά
Διαγραφήείναι πανέξυπνος και αυτό συμβαίνει γιατί ασχολείσαι τόσο δημιουργικά μαζί του!
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο Ελπίδα!
Ευχαριστώ Νασιούλα μου!! Το καλό είναι οτι ασχολούμαστε όλοι..και η μαμά και ο μπαμπάς και οι γιαγιάδες του..Αλλά η αλήθεια είναι οτι την εξυπνάδα την πήρε από μένα...χεχε!!
Διαγραφήα καλα το τραγουδι καταπληκτικο! βρε τον μαλαγανα!
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τις πιπιλες να δω τι θα κανουμε! η δικια μου θελει μια στο στομα και μια σε καθε χερι, συνολο 3 δηλαδη! βεβαια μονο οταν ειναι να παει για υπνο αλλά και παλι...μου βυθιζει τα σχεδια για διακοπη πιπιλοκαταστασης!
πολλα φιλακια στον Νικόλα σου Ελπιδάκι μου!
Ασε Μάχη..σε νιώθω..Άμα βρεις κανένα κόλπο να την κόψουμε αναίμακτα..πες!! πολλά φιλιά
ΔιαγραφήΕίναι τυχερό το αγόρι σου...γιατί έχει εσένα για μαμά του! Να τον αμαρώνεις πάντα κορίτσι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Κατερίνα μου!! Να χαίρεσαι κι εσύ τα αστέρια σου!! πολλά φιλιά
ΔιαγραφήΑχ αγορομάνα λιωμένη σαν παγωτό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε νιώθω Ελπιδάκι. Είναι τόσο ομορφη και περιπετειώδης αυτή η ηλικία που χρειάζεται αφοσίωση και τρέξιμο!!! Πως να μην χαθείς τώρα που ο καιρός θέλει βόλτες, παραλίες κ ποδήλατο;;;;
Να απολαμβάνεις το γιόκα σου και εμείς εδώ είμαστε όταν βρίσκεις χρόνο.
Μια απο τα ίδια κ εγώ έχω πάθει. Νομίζω η άνοιξη και το καλοκαίρι δεν κάνουν για μπλόγκινγκ:)))
Έτσι ακριβώς Δημητρούλα!!! Όμως δεν σας ξεχνάω!! Και θα κυνηγάω και θα γράφω..χεχε!! πολλά φιλιά
Διαγραφήγλυκουλης Νικολας!!!Παντως οτι δεν ειναι δικο του,θα ναι σιγουρα του ΣΤαθη!!χαχαχα αυτο που ολα εινα δικα τους εχει πολυ φαση!!φιλακια σας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ το διασκεδάζω..αν και καμιά φορά μου δίνει και καμία..χαχα!! πολλά φιλιά Βανούλα!!
Διαγραφήπωπω τι γλυκουλης!!! να τον χαιρεσαι, να στε παντα μια ευτυχισμενη οικογενεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήsharingthepointofview.blogspot.com
Ευχαριστώ Μαριάννα μου!! Καλώς ήρθες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκός ο επίλογος της ανάρτησης σου Ελπιδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου αρέσει που διαβάζω τον τρόπο με τον οποίο έχει αλλάξει ο Νικολής μέσα σε έναν μόλις μήνα! Ένας δικός μας μήνας και όμως πόσο πολύ σημαντικός είναι για τη δική τους ανάπτυξη!
Περιττό να σου πω ότι διακρίνω πολλές ομοιότητες με τη δική μου κυρία!
Ειδικά αυτό το "όλα είναι δικά μου" κάτι μου θυμίζει και μάλιστα πολύ έντονα!
Φιλιά πολλά!
Χαχα!! Όλα ίδια είναι τελικά!! Κάθε μήνα με εντυπωσιάζει το πόσο πολύ αλλάζει..Πολλά φιλιά Ερμιονάκι!!
Διαγραφή