Σελίδες

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Στο χωριό..


Όχι, δεν έχασα το δρόμο προς το λαπτοπάκι μου...απλά λείπαμε στο χωριό...Η αλήθεια είναι οτι για τριήμερο ξεκινήσαμε (ναι, ναι εκείνο του Αγίου Πνεύματος) και τελικά μείναμε σχεδόν ολόκληρη την εβδομάδα. Γυρίσαμε χτες το πρωϊ...σε μια Θεσσαλονίκη που έκαιγε ολόκληρη...ουφ..Στο χωριό πάλι..από το απόγευμα και μετά την ήθελες τη ζακετούλα..Αφού και ο Νικόλας φορούσε χειμωνιάτικες φόρμες...Το Σαββατοκύριακο ήταν εκεί και ο αδερφός μου, με τη γυναίκα του και την Ευδοκία...Μάλλον ήταν και το τελευταίο τους εκδρομικό τριήμερο γιατί η νύφη μου είναι στον 8ο μήνα...Τον Ιούλιο περιμένουμε την επόμενη ανιψιά μου...χε χε. Anyway..ξεκινήσαμε την Παρασκευή το μεσημέρι..ευτυχώς δεν βρήκαμε κίνηση στο δρόμο. Ο Νικόλας ήσυχος ως συνήθως..
 

έφαγε το μεσημεριανό του και κοιμήθηκε. 


Κάναμε και στάση στη Νικήτη. 

Και φτάσαμε στο χωριό νωρίς το απόγευμα.Την Κυριακή μιας και ο καιρός ήταν καλός είπαμε να κάνουμε μια δοκιμαστική βουτια...Η θάλασσα πάντως ακόμα κρύα...Αν και είχε κόσμο που κολυμπούσε..Η Ευδοκία ορμούσε μέσα στο νερό και ο μπαμπάς της την κυνηγούσε όλη την ώρα..αχ εμένα μου θύμισε...Έτσι ζιζάνιο ήμουν κι εγώ μικρή...Τρέλα είχα - κι ακόμα έχω δηλαδή- με τη θάλασσα. Δεν έβγαινα με τίποτα...Έτσι τώρα κι η μικρή...χεχε... Ο Νικόλας πάλι καθόταν ήσυχος ήσυχος κι έπαιζε με την άμμο...


πατουσάκι μούρλια...

Στην αρχή δηλαδή..γιατί μετά...Μετά έγινε χαμός... Ανακάλυψε οτι η άμμος..τρώγεται. Ναι ναι !!! Και είναι ΚΑΙ νόστιμη...Γιατί αλλιώς πως εξηγείται που άρχισε να τρώει την άμμο και να γελάει...Να με κοιτάει πασαλειμένος και μπουκωμένος με την άμμο και να ξεκαρδίζεται στα γέλια... Να τον κυνηγάω, να του καθαρίζω το ένα χέρι κι αυτός ο πονηρούλης να γεμίζει το άλλο χέρι και να γεμίζει το στόμα του..Να προσπαθώ να τον ξεπλύνω στη θάλασσα κι αυτός να βουτάει το χέρι στο νερό και να γεμίζει πάλι το στόμα του με άμμο και θάλασσα...Κι εγώ να έχω γονατίσει με τα ρούχα μέσα στο νερό και να γελάω κι εγώ...Τι άτιμο ζιζανιάκι έχω...όλη η παραλία μας χάζευε...χα χα. Δεν παραπονιέμαι όμως...εγώ ήμουν χειρότερη...Στο τέλος πάντως τον έβαλα κανονικά στη θάλασσα..με μαγιό και σωσίβιο..για λίγα λεπτά μόνο..Την επόμενη φορά θα πάμε πιο καλά οργανωμένοι..Θα είναι μαζί μας και ο Αντώνης - που εκείνη την ώρα ήταν επάνω στο χωριό για δουλειά- και θα κάνουμε όλοι μαζί ένα κανονικό πρώτο μπάνιο !!!
Το σπίτι μας είναι αρκετά έξω από το χωριό...Οι γονείς μου εδώ και χρόνια, έχουν φτιάξει ένα μεγάλο μπαξέ με όλα τα ζαρζαβατικά... Δεν αγοράζουμε σχεδόν τίποτα από το μανάβη...Φέτος όμως έχουμε και ζώα...κανονική φάρμα θα γίνει το εξοχικό μας...Οι δικοί μου πήρανε κοτούλες και κοκκοράκια από την Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή και δύο γουρουνάκια από το χωριό...Και υπάρχει και ο Κίτσος το πρόβατο...Η Ευδοκία τρελάθηκε με τα ζώα...αλλά και ο Νικόλας το ίδιο..Έδειχνε με το χέρι του και φώναζε να πάμε προς τα εκεί...Χάιδευε το πρόβατο, του έδινε φυλλαράκια να φάει, χάζευε τις κοτούλες...

Δεν χόρταινε να κατεβαίνει στον κήπο...Ήθελε να βγαίνει και συνέχεια έξω στο μπαλκόνι...Που να τον κρατήσεις μέσα....Ήθελε έξω στη φύση, στα ζώα, στα λουλούδια...να τα πιάσει, να τα μυρίσει, να τα δοκιμάσει...Το αγαπημένο του παιχνίδι ήταν να κάθεται κοντά στα κάγκελα και να πετάει από κάτω τα παιχνίδια της θάλασσας... Κάθε μέρα μαζευαμε από κάτω ένα σωρό χρωματιστά ψαράκια, φτυαράκια, χταποδάκια, τσουγκράνες..Σε κοιτούσε καλά καλά..και τσουπ έριχνε κάτω από το κάγκελο το παιχνίδι φωνάζοντας θριαμβευτικά: νταααχχχ !!! Ο κατεργαράκος μου !!! 

Την Κυριακή το βράδυ ανεβήκαμε στο χωριό. Την Αγία Τριάδα την γιορτάζουν με πανηγύρι...και όλο το Σαββατοκύριακο είχε πάγκους με παιχνίδια, ρούχα και παπούτσια, λουκουμάδες κι ένα σωρό τζίτζιρι μίτζιρι...Κόσμος ανεβοκατέβαινε και τα πιτσιρίκια τρέχανε στο δρόμο με παιχνίδια στα χέρια...Οι καφετέριες και τα καφενεία ήταν γεμάτα κόσμο, από παντού ακογόταν μουσική και φωνές χαρούμενες...Ωραία ατμόσφαιρα...Ο Νικόλας μέσα στο sling χάζευε τους πάγκους..Ευτυχώς δεν έχει μάθει να ζητάει ακόμα χεχε...Εγώ πάντως πήρα 2 ζευγάρια παντοφλάκια με 10 ευρώ...Φάγαμε και λουκουμάδες με μερέντα..χμμ όχι τόσο νόστιμοι όσο περίμενα..αλλά επειδή ο Αντώνης δεν έφαγε..και γκρίνιαζε του υποσχέθηκα να του φτιάξω εγώ.Τη Δευτέρα το πρωί πήγαμε στην παιδική χαρά...


Την υπόλοιπη εβδομάδα μείναμε στο σπίτι.. Κάναμε βόλτες στον κήπο, οπωσδήποτε στάση στα ζωάκια, παιχνίδια στο μπαλκόνι, στο σαλόνι..Ήσυχα..
με το θείο Χρήστο στη μηχανή του παππού...
 Έκανα και τους λουκουμάδες του Αντώνη... Πεντανόστιμοι... 


Κι εγώ βρήκα ευκαιρία να διαβάσω μερικά βιβλία..Ο αδερφός μου, μου δάνεισε το "Παιχνίδι του στέμματος"...το "Game of thrones"  δηλαδή (που βασίζεται η τηλεοπτική σειρά)..μεσαιωνική φανταστική λογοτεχνία...Εγώ διαβάζω τα πάντα οπότε ξεκοκκάλισα τους 2 τόμους του πρώτου βιβλίου (έχουν εκδοθεί 5 βιβλία με 2 τόμους το καθένα και αναμένονται άλλα 2 βιβλία..) και συνεχίζω με τα επόμενα...Το μόνο κακό στην όλη εβδομάδα ήταν οι ανορεξίες του Νικόλα...Με το ζόρι να φάει οτιδήποτε...ούτε καν τη φαρίν λακτέ.. που την τσάκιζε...Έπρεπε να είμαστε όλοι από πάνω του, άλλοι να τραγουδάνε, άλλοι να κουνάνε μαντήλια, άλλοι να του δίνουν παιχνίδια μήπως και ανοίξει το στόμα του. Γάλα..ούτε σταγόνα..έβλεπε το μπουκάλι και έκλεινε το στόμα του με τον αγκώνα τσιρίζοντας...Αλλά τουλάχιστον κοιμόταν...Τρεις ώρες μέσα στη μέρα και όλο το βράδυ..κι ας ήταν νηστικός από το απόγευμα.Τι να πω... Η ζέστη..η αλλαγή περιβάλλοντος...Αν και εδώ που τα λέμε ούτε και εδώ τρώει..Όπως και να 'χει..Παρασκευή πρωϊ πρωϊ μαζέψαμε τα πραγματάκια μας και επιστρέψαμε... Η πόλη ζεστή και λίαν συντόμως άδεια..αφού πολλοί θα φύγουν για κανένα μπανάκι..Καλό Σαββατοκύριακο !!!

3 σχόλια:

  1. Aχ, απολαμβάνω τόσο τις αναρτήσεις σου... μια η φατσούλα του γιου σου, μια που περνάμε πάνω κάτω τα ίδια, ταυτίζομαι με αρκετά πράγματα. Υπέροχο το εξοχικό σας, να είστε καλά να το χαίρεστε... όσο για την αφαγία κι εμείς περάσαμε από τέτοιο στάδιο για 3-4 μέρες. Μετά όμως έρχεται ένα ωραίο
    "ξέσπασμα" όρεξης και θα θέλει να φάει όλον τον κόσμο...κι εσένα! Τέλειο; Callie by Anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι όμορφες στιγμές και εικόνες μοιράστηκες μαζί μας! Να είστε καλά να κάνετε ωραίες εξορμήσεις. Όσο για το Νικόλα και το φαγητό, μπορεί να θυμάται τη νοστιμιά που είχε η άμμος και γι' αυτό να σου κάνει νάζια! ΧΕΧΕ! Γέλασα πολύ όπως το περιέγραψες! Φιλιά!
    {Fan, όπως λέμε sofan!}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσο ωραία που περάσατε έτσι υπέροχα! Αντίστοιχες στιγμές ζούμε λίγο πολύ όλοι οι γονείς με τα παιδάκια μας νομίζω! Πώς τους αρέσει η θάλασσα, η φύση! Α! κ μην ξαναπείς ότι το παιδί δεν τρώει...φυσικά κ τρώει! την άμμο την ξέχασες???? χιχιχιχι Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή