Μήνας 12ος..

Χτες πήγαμε στην παιδίατρο του Νικόλα για την τελευταία μηνιαία επίσκεψη..αφού τώρα που χρόνισε δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε κάθε μήνα..Οι αλλαγές πολλές...

• Μήνας : 12ος
• Βάρος :  9.600 γρ.
• Ύψος  :  77 εκ.
• Δόντια : 8 (3 κάτω και 5 πάνω..wow !!)
• Νέες γεύσεις : αβγό (ολόκληρο επιτέλους !!!), μέλι, μαρμελάδα, γιαούρτι κανονικό, γάλα...

Ουσιαστικά το ανθρωπάκι μου έγινε άνθρωπος κανονικός πλέον και μπορεί να φάει σχεδόν τα πάντα (τα πάντα εκτός από ψάρι και θαλασσινά δηλαδή...) Δεν θα χρειάζεται να του κάνω ξεχωριστό φαγητό..Πλέον θα μπορούμε να τρώμε όλοι μαζί το ίδιο φαγητό...Εεε..καλά το δικό του ίσως πιο λιωμένο...χε χε...
Αυτό το διάστημα έχω ξεκινήσει προσπάθεια και για αποθηλασμό - με μισή καρδιά δηλαδή - γι' αυτό και δεν το κάνω και σωστά μάλλον...Κατά βάθος δεν θέλω ακόμη..αλλά σκέφτομαι μήπως δεν του αρέσει αργότερα το γάλα το κανονικό και είπα να το δοκιμάσουμε...Βέβαια ο Νικόλας ούτε να το δει αλλά ούτε και να το δοκιμάσει θέλει.. Δεν είναι και fan του μπουκαλιού...Εδώ και με το ποτηράκι ίσα ίσα πίνει λίγο νερό...γάλα...ούτε κατά διάνοια ... Οπότε ίσως να το καθυστερήσω λίγο ακόμα..μέχρι να είμαι..χμ χμ..να είναι..εννοώ ..έτοιμος.
Αυτός ο μήνας είναι ο μήνας της πρωτιάς...Τα πρώτα του γενέθλια, η πρώτη του τούρτα - που τη δοκίμασε κιόλας- , οι πρώτες του λέξεις... Αχ οι πρώτες του λέξεις...Μπαμπά (που το είπε πρώτο..όχι δεν ζηλεύω..) και μαμά...Να τον ακούω να τις φωνάζει κι εγώ να λιώνω σαν παγωτό στον ήλιο και να γίνομαι ένα με το χαλί... Και να τις λέει τόσο μα τόσο γλυκά...εεε μετά πως να μην του κάνεις τα χατήρια...Ότι θέλει..και αγκαλίτσα και βόλτα και παιχνίδια και τραγούδια...και πολλά πολλά φιλιά...
Τι περίεργο να ακούω τη φωνή του...να λέει λέξεις, να καταλαβαίνει, να προσπαθεί να επικοινωνήσει...Να τον ρωτάς τι έκανε και να λέει "κακά" και να σκάει στα γέλια...να πετάει τη μπάλα και να φωνάζει "νταααχχχ", να του λές "έλα να σου πω μυστικό" και να σκύβει το κεφάλι του, να του τραγουδάς "πλάθω κουλουράκια.." και να τρίβει τα χεράκια του, να του φωνάζει ο μπαμπάς του "Πάοκ εμπρός.." (είμαστε ασπρόμαυρη οικογένεια ..χεχε)κι αυτός να χτυπάει παλαμάκια..
Και το καλύτερό του..να χορεύει...Μόλις ακούει μουσική (Τα "ζουζούνια" είναι τα καινούρια αγαπημένα του) ..κουνιέται και χοροπηδάει...χτυπάει τα χέρια του..τρελαίνεται...γελάει...
Αχ αγόρι μου...ένας υπέροχος μαγικός χρόνος τελείωσε..Πάμε για τον δεύτερο χρόνο τώρα...με ένα σωρό καινούρια πράγματα να κάνεις, να μάθεις,
να ανακαλύψεις..κι εγώ μαζί σου...μην το ξεχνάς...